詩篇 41

1 達味詩歌，交與樂官。 眷顧貧窮人的人，真是有福，患難時日，他必蒙上主救助。

Przedniejszemu śpiewakowi pieśń Dawidowa. Błogosławiony, który ma baczenie na potrzebnego; w dzień zły wybawi go Pan.

2 上主必保護他，賜他生存，在世上蒙福，決不將他交給他的仇敵而任敵所欲。

Pan go będzie strzegł, i żywić go będzie; błogosławony będzie na ziemi, ani go poda na wolę nieprzyjaciół jego.

3 他呻吟床榻，上主給他支援，他患病時，必使他轉危為安。

Pan go posili na łożu niemocy jego; wszystko leżenie jego odmieni w chorobie jego.

4 我曾哀求你：上主，求你憐憫我」，求你治癒我，因為我得罪了你。

Jam rzekł: Panie! zmiłuj się nademną, uzdrów duszę moję, bom tobie zgrzeszył.

5 我的仇敵反而惡言辱罵我說：「他何時死，他的名字幾時泯滅？

Nieprzyjaciele moi mówili źle o mnie: Kiedyż wżdy umrze, a zginie imię jego?

6 前來訪我的人，只以虛言相待，其實是心懷惡意，出去便說出來。

Jeźli też który z nich przychodzi, aby mię nawiedził, tedy na zdradzie mówi; serce jego zgromadza sobie nieprawość, a precz odszedłszy roznosi.

7 恨我的人，個個竊竊私議，咒我遭殃生疾：

Społem przeciwko mnie szepczą wszyscy, którzy mię mają w nienawiści, a myślą złe o mnie,

8 願他身患惡疾! 願他一病不起！

Mówiąc: Pomsta się nań za niezbożność wylała, a iż się położył, więcej nie wstanie.

9 連我素來信賴的知心友好，吃過我飯的人，也舉腳踢我。

Także i ten, z którymem żył w pokoju, któremum ufał, który chleb mój jadał, podniósł piętę przeciwko mnie.

10 上主，求你可憐我，使我病除，為使我能對他們加以復仇。

Ale ty, Panie! zmiłuj się nademną, a podnieś mię, i oddam im.

11 我以此作為你真愛我的記號：就是不讓我的敵人向我誇耀；

A przez to poznam, że się kochasz we mnie, gdy się nie będzie weselił nieprzyjaciel mój ze mnie.

12 你時常保持我無災無難，使我永遠站在你的面前。

Ale ty w niewinności mojej wesprzesz mię i postawisz mię przed obliczem twojem na wieki.

13 願上主，以色列天主，受讚頌，自永遠直到永遠，阿們，阿們

Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, od wieku aż na wieki. Amen, Amen.