詩篇 41

1 達味詩歌，交與樂官。 眷顧貧窮人的人，真是有福，患難時日，他必蒙上主救助。

۱ برای سالار مغنیان. مزمور داود خوشابحال کسی‌که برای فقیر تفکرمی کند. خداوند او را در روز بلاخلاصی خواهد داد.

2 上主必保護他，賜他生存，在世上蒙福，決不將他交給他的仇敵而任敵所欲。

۲ خداوند او را محافظت خواهد کرد و زنده خواهد داشت. او در زمین مبارک خواهد بود و او را به آرزوی دشمنانش تسلیم نخواهی کرد.

3 他呻吟床榻，上主給他支援，他患病時，必使他轉危為安。

۳ خداوند او را بر بستربیماری تایید خواهد نمود. تمامی خوابگاه او رادر بیماریش خواهی گسترانید.

4 我曾哀求你：上主，求你憐憫我」，求你治癒我，因為我得罪了你。

۴ من گفتم: «ای خداوند بر من رحم نما. جان مرا شفا بده زیرا به توگناه ورزیده‌ام.»

5 我的仇敵反而惡言辱罵我說：「他何時死，他的名字幾時泯滅？

۵ دشمنانم درباره من به بدی سخن می‌گویند که کی بمیرد و نام او گم شود.

6 前來訪我的人，只以虛言相待，其實是心懷惡意，出去便說出來。

۶ واگر برای دیدن من بیاید، سخن باطل می‌گوید ودلش در خود شرارت را جمع می‌کند. چون بیرون رود آن را شایع می‌کند.

7 恨我的人，個個竊竊私議，咒我遭殃生疾：

۷ و جمیع خصمانم با یکدیگر بر من نمامی می‌کنند و درباره من بدی می‌اندیشند،

8 願他身患惡疾! 願他一病不起！

۸ که «حادثه‌ای مهلک بر او ریخته شده است. و حال که خوابیده است دیگر نخواهدبرخاست.»

9 連我素來信賴的知心友好，吃過我飯的人，也舉腳踢我。

۹ و آن دوست خالص من که بر اواعتماد می‌داشتم که نان مرا نیز می‌خورد، پاشنه خود را بر من بلند کرد.

10 上主，求你可憐我，使我病除，為使我能對他們加以復仇。

۱۰ و اما تو‌ای خداوند بر من رحم فرموده، مرابرپا بدار تا مجازات بدیشان رسانم.

11 我以此作為你真愛我的記號：就是不讓我的敵人向我誇耀；

۱۱ از این می‌دانم که در من رغبت داری زیرا که دشمنم برمن فخر نمی نماید.

12 你時常保持我無災無難，使我永遠站在你的面前。

۱۲ و مرا به‌سبب کمالم مستحکم نموده‌ای و مرا به حضور خویش دائم قائم خواهی نمود.

13 願上主，以色列天主，受讚頌，自永遠直到永遠，阿們，阿們

۱۳ یهوه خدای اسرائیل متبارک باد. از ازل تا به ابد. آمین و آمین.