< 詩篇 4 >

1 詩歌,交與樂官,和以絃樂。 我公義的天主!我一呼求你,你就應允了我,我在困苦中,你曾舒暢了我。求你憐憫我,求你俯聽我禱。
Müzik şefi için - Telli sazlarla - Davut'un mezmuru Sana seslenince yanıtla beni, Ey adil Tanrım! Ferahlat beni sıkıntıya düştüğümde, Lütfet bana, kulak ver duama.
2 顯貴的人們,你們的心要硬到幾時?你們愛慕虛幻,追求虛偽究竟為何?
Ey insanlar, ne zamana dek Onurumu utanca çevireceksiniz? Ne zamana dek boş şeylere gönül verecek, Yalan peşinde koşacaksınız? (Sela)
3 你們當知:上主特愛對祂虔敬的人,當我呼求上主的時候,祂一定俯允。
Bilin ki, RAB sadık kulunu kendine ayırmıştır, Ne zaman seslensem, duyar beni.
4 你們應戰慄,不可一再作惡,在床上檢討,且要捫心思過。
Öfkelenebilirsiniz, ama günah işlemeyin; İyi düşünün yatağınızda, susun. (Sela)
5 奉上正義的祭獻,對上主全心依盼。
Doğruluk kurbanları sunun RAB'be, O'na güvenin.
6 有許多人說:誰能使我們幸福亨通?上主,望你向我們顯你光榮的儀容。
“Kim bize iyilik yapacak?” diyen çok. Ya RAB, yüzünün ışığıyla bizi aydınlat!
7 你賜給我心中的歡耀,遠勝過麥和酒的豐饒。
Öyle bir sevinç verdin ki bana, Onların bol tahıl ve yeni şaraptan aldığı sevinçten fazla.
8 在平安中我一躺下即刻入睡,上主,唯有有你能使我安居順遂。
Esenlik içinde yatar uyurum, Çünkü yalnız sen, ya RAB, Güvenlik içinde tutarsın beni.

< 詩篇 4 >