< 詩篇 4 >
1 詩歌,交與樂官,和以絃樂。 我公義的天主!我一呼求你,你就應允了我,我在困苦中,你曾舒暢了我。求你憐憫我,求你俯聽我禱。
Tubagon mo ako sa diha nga magtawag ako, Oh Dios sa akong pagkamatarung; Gibuhian mo ako sa diha ako sa akong kalisdanan: Kaloy-i ako ug patalinghugan mo ang akong pag-ampo.
2 顯貴的人們,你們的心要硬到幾時?你們愛慕虛幻,追求虛偽究竟為何?
Oh kamo nga mga anak sa mga tawo, hangtud ba anus-a nga pagabalihon ninyo ang akong himaya ngadto sa pagkatalamayon? Hangtud anus-a ba ang paghigugma ninyo sa kakawangan, ug ang pagpangita ninyo sa kabakakan? (Selah)
3 你們當知:上主特愛對祂虔敬的人,當我呼求上主的時候,祂一定俯允。
Apan hibaloi nga si Jehova nagpinig alang kaniya sa tawo nga diosnon: Si Jehova magapatalinghug sa diha nga magatawag ako kaniya.
4 你們應戰慄,不可一再作惡,在床上檢討,且要捫心思過。
Tumindog kamo nga may pagkurog, ug dili kamo magpakasala: Makigsulti kamo sa inyong kaugalingong kasingkasing diha sa inyong higdaanan, ug maghilum kamo. (Selah)
Panghalad kamo ug mga halad sa pagkamatarung, Ug ibutang ang inyong pagsalig diha kang Jehova.
6 有許多人說:誰能使我們幸福亨通?上主,望你向我們顯你光榮的儀容。
Daghan ang mga nagaingon: Kinsa ang magapakita kanato ug butang maayo? Ibanwag, Oh Jehova, ang kahayag sa imong nawong sa ibabaw namo.
Nagbutang ikaw ug kalipay sa akong kasingkasing, Labaw pa kay sa ilang hingbatonan sa panahon nga midaghan ang ilang trigo ug ang ilang duga sa parras.
8 在平安中我一躺下即刻入睡,上主,唯有有你能使我安居順遂。
Sa pakigdait magahigda ako, ug magakatulog ako: Kay ikaw lamang, Jehova, ang nagapapuyo kanako sa walay kabilinggan.