詩篇 39

1 達味詩歌，交與樂官耶杜通。 我已決定：我要謹遵我的道路，免得我以口舌犯罪，當惡人在我面前時，我以口罩籠住我嘴。

Przedniejszemu śpiewakowi Jedytunowi psalm Dawidowy. Rzekłem: Będę strzegł dróg moich, abym nie zgrzeszył językiem swym; włożę munsztuk w usta moje, póki niepobożny będzie przedemną.

2 我默不作聲，以免口出惡語，但我的痛楚更因此而加劇。

Zaniemiałem milcząc; zamilknąłem i w dobrej sprawie; ale boleść moja bardziej się wzmagała.

3 我的心在腔滾滾沸騰，我愈沉思愈覺得烈火如焚；我的舌頭便不耐煩地說：

Rozpaliło się serce moje we wnętrznościach moich; w rozmyślaniu mojem rozżarzył się ogień, ażem tak rzekł językiem swoim:

4 上主，求你明白啟示我：我的終期和壽數究有幾何，好使我知道我是何等脆弱。

Daj mi poznać, Panie! dokończenie moje, i wymiar dni moich jaki jest, abym wiedział, jak długo trwać będę.

5 你使我的歲月屈指可數，我的生命在你前算是虛無。世人的生存只是一口呵噓。

Otoś na dłoni wymierzył dni moje, a wiek mój jest jako nic przed tobą; zaprawdę szczerą marnością jest wszelki człowiek, choć najduższy. (Sela)

6 人生實如泡影，只是白白操勞，他們所有積蓄不知誰來得到。

Zaprawdę pomija człowiek jako cień; zaprawdę próżno się kłopocze, zgromadza, a nie wie, kto to pobierze.

7 我主，現今我還什麼希望？我的希望寄託在你的身上!

A teraz na cóż oczekuję, Panie? Tyś jest sam oczekiwaniem mojem.

8 救你救我脫離我的種種罪愆，不要使我受愚人的恥笑侮慢。

Przetoż od wszystkich przestępstw moich wybaw mię; na pośmiech głupiemu nie dawaj mię.

9 我靜默不言，有口不開，因為這事是由你安排。

Zaniemiałem, i nie otworzyłem ust moich, przeto, żeś to ty uczynił.

10 求你由我身上去這場災患，因你手的打擊，我已消瘦不堪。

Odejmij odemnie karanie twoje; bom od smagania ręki twojej ustał.

11 你為了罰罪而把世人懲治，你像蛀蟲將他的珍寶侵蝕；至於人，不過只是一口氣。上主，求你俯聽我的祈禱，求你側耳靜聽我的哀告，莫要作聾不聽我的哭號。因為

Gdy ty gromiąc karzesz człowieka dla nieprawości, wnet niszczysz jako mól grzeczność jego; zaisteć marnością jest wszelki człowiek. (Sela)

12 我在你前只是旅客，如我列祖一樣只是路。

Wysłuchajże modlitwę moję, Panie! a wołanie moje przyjmij w uszy swoje, nie milcz na łzy moje; bomci ja przychodniem u ciebie, i komornikiem, jako wszyscy ojcowie moi.

13 求你轉移你的目光，不要怒視我，使我一去不返之前能得享安樂。

Sfolguj mi, abym się posilił, pierwej niżeli odejdę, a nie będzie mię.