詩篇 32

1 罪惡蒙赦免，過犯得遮掩的人，有福的。

Давут язған «Масқил»: — Итаәтсизликлири кәчүрүм қилинған, Гуналири йепилған киши бәхитликтур!

2 上主不歸咎，心中無詐欺的人是有福的。

Пәрвәрдигар рәзилликлири билән һесаплашмайдиған, Роһида һеч қандақ һейлилик йоқ киши бәхитликтур!

3 就在我緘默不語的時期內，我的骸因常傷歎而疲衰；

Мән [гунайимни иқрар қилмай], сүкүттә турувалған едим, Күн бойи аһу-пиған ичидә, Сүйәклирим чирип кәтти;

4 因為你的手晝夜在重壓著我，我的力量像在盛暑中而消耗。（休止）

Чүнки мени басқан қолуң маңа кечә-күндүз еғир болди; Яздики қурғақчилиқтәк илигим қағҗирап кәтти. (Селаһ)

5 我終於向你承認我的罪過，絲毫也沒有隱瞞我的邪惡，我說：「我要向上主承認我的罪孽，」你立刻便寬赦了我的罪債。（休止）

Әнди гунайимни Сениң алдиңда етирап қилдим, Қәбиһлигимни Сәндин йошуривәрмәйдиған болдум; Мән: «Пәрвәрдигарға асийлиқлиримни етирап қилимән» — дедим, Шуниң билән Сән мениң рәзил гунайимни кәчүрүм қилдиң. (Селаһ)

6 為此虔敬的人在困厄時，都應向你哀禱，縱使大水氾濫成災，他也不會遭受波濤。

Шуңа Сени тапалайдиған пәйттә, Һәр бир ихласмән Саңа дуа билән илтиҗа қилсун! Чоң топанлар өрләп, тешип кәткәндә, [Сулар] шу кишигә һәргиз йеқинлашмайду.

7 你是我的避難所，救我脫離災禍，你以拯救我的喜樂，常環繞著我。（休止）

Сән мениң далда җайимдурсән; Сән мени зулумдин сақлайсән; Әтрапимни ниҗатлиқ нахшилири билән қаплайсән! (Селаһ)

8 我教導你，指示你應走的正道，雙眼注視你，親自作你的嚮導。

— «Мән сән меңишқа тегишлик йолда сени йетәкләймән һәм тәрбийләймән; Мениң көзүм үстүңдә болуши билән саңа несиһәт қилимән.

9 不要像騾馬一般糊塗，需要韁轡來加以管束；不然，不向你眼前趨赴。

Әқли йоқ болған ат яки ешәктәк болма; Уларни чәкләшкә тизгинләйдиған жүгән болмиса, Улар һәргиз саңа йеқин кәлмәйду».

10 邪惡的人必要受許多的痛苦；仰望上主的人，必有慈愛圍護，

Рәзилләргә чүшүдиған қайғу-һәсрәтләр көптур, Бирақ меһри-шәпқәтләр Пәрвәрдигарға таянған кишини чөридәйду;

11 正義的人們！你們應在上主內歡欣喜樂。 心正的人們！你們應在上主內歡呼踴躍。

И һәққанийлар, Пәрвәрдигар билән шатлинип хурсән болуңлар; Көңли дуруслар, хошаллиқтин тәнтәнә қилиңлар!