詩篇 22

1 【西亞的苦難與效果】 達味詩歌，交與樂官，調寄「朝鹿」。 我的天主，我的天主，你為什麼捨棄了我？你又為什麼遠離我的懇求，和我的哀號。

برای رهبر سرایندگان: مزمور داوود، در مایۀ «غزال سحرگاهی». ای خدای من، ای خدای من، چرا مرا واگذاشتی؟ چرا دور ایستاده‌ای و ناله‌ام را نمی‌شنوی و به نجاتم نمی‌شتابی؟

2 我的天主，我白天呼號，你不應允；我黑夜哀禱，你仍默靜。

شب و روز می‌نالم و آرامی ندارم، اما تو مرا اجابت نمی‌کنی.

3 但是你居於聖所，作以色列的榮耀！

با وجود این، تو قدوسی و در سرودهای ستایشی اسرائیل جا داری.

4 我們的先祖曾經依賴了你，你救起他們，因他們依賴你；

پدران ما به تو توکل کردند و تو ایشان را نجات دادی.

5 他們呼號了你，便得到救贖，他們信賴了你，而從未蒙羞。

نزد تو فریاد برآوردند و رهایی یافتند. ایشان بر تو توکل کردند و نومید و سرافکنده نشدند.

6 至於我，成了微蟲，失掉了人形；是人類的恥辱，受百姓的欺凌。

اما من مانند کرم پست شده‌ام؛ مرا انسان به حساب نمی‌آورند. نزد قوم خود خوار و حقیر شده‌ام.

7 凡看見我的人都戲笑我，他們都撇著嘴搖著頭說：

هر که مرا می‌بیند، مسخره می‌کند. آنها سر خود را تکان می‌دهند و با طعنه می‌گویند:

8 他既信賴上主，上主就應救他；上主既喜愛他，祂就該拯救他。

«آیا این همان کسی است که بر خداوند توکل داشت؟ پس بگذار خداوند نجاتش دهد! اگر خداوند او را دوست دارد، بگذار رهایی‌اش بخشد؟»

9 是你使我由母腹中出生，使我在母懷裏享受安寧。

ای خداوند، این تو بودی که مرا از رَحِم مادرم به دنیا آوردی. وقتی هنوز بر سینه‌های مادرم بودم، تو از من مراقبت نمودی.

10 我一離開母胎，就已交托於你，尚在母懷時，你己是我的天主。

هنگام تولدم مرا به تو سپردند؛ از وقتی متولد شدم خدای من تو بودی.

11 因為大難臨頭，求你不要遠離我，求你來近，因為無人肯來夫助我。

اکنون نیز مرا ترک نکن، زیرا خطر در کمین است و غیر از تو کسی نیست که به داد من برسد.

12 成群的公牛圍繞著我，巴商的雄牛包圍著我；

دشمنانم مانند گاوان نر سرزمین «باشان» مرا محاصره کرده‌اند.

13 都向我張開自己的嘴，活像怒孔掠食的獅子。

همچون شیران درندۀ غرّان، دهان خود را باز کرده‌اند تا مرا بدرند.

14 我好像傾瀉的水一般，我全身骨骸都已脫散；我的心好像是蠟，在我內臟中溶化。

نیرویی در من نمانده است. تمام بندهای استخوانهایم از هم جدا شده‌اند. دلم مانند موم آب می‌شود.

15 我的上顎枯乾得像瓦片，我的舌頭貼在咽喉上面；你竟使我於死灰中輾轉。

گلویم همچون ظرف گلی خشک شده و زبانم به کامم چسبیده. تو مرا به لب گور کشانده‌ای.

16 惡犬成地圍困著我，歹徒成夥地環繞著我；他們穿透了我的手腳，

دشمنانم مانند سگ، دور مرا گرفته‌اند. مردم بدکار و شرور مرا احاطه نموده‌اند. دستها و پاهای مرا سوراخ کرده‌اند.

17 我竟能數清我的骨骼；他們卻冷眼觀望著我，

از فرط لاغری تمام استخوانهایم دیده می‌شوند؛ بدکاران به من خیره شده‌اند.

18 他們瓜分了我的衣服，為我的長衣，他們拈鬮。

لباسهایم را میان خود تقسیم کردند و بر ردای من قرعه انداختند.

19 上主! 請不要遠離我，我的勇力，速來助我。

ای خداوند، از من دور نشو؛ ای قوت من، به یاری من بشتاب!

20 求你由刀劍下搶救我的靈魂，由惡犬的爪牙拯救我的生命；

جانم را از شمشیر برهان و زندگی مرا از چنگ این سگان نجات ده.

21 求你從獅子的血口救我脫身，由野牛角下救出我這苦命人。

مرا از دهان این شیران برهان؛ مرا از شاخهای این گاوان وحشی نجات ده!

22 我要向我的弟兄，宣揚你的聖名，在盛大的集會中，向你讚美歌頌：

نام تو را به برادران و خواهرانم اعلام خواهم کرد، و در میان جماعت، تو را خواهم ستود.

23 你們敬愛上主的人，請讚美上主，雅各伯所有的後裔，請光榮上主，以色列的一切子孫，請敬愛上主！

ای ترسندگان خداوند، او را سپاس گویید! ای فرزندان یعقوب، وی را گرامی بدارید! ای بنی‌اسرائیل او را بپرستید!

24 因為祂沒有輕看或蔑視卑賤人的苦痛，也沒有掩起祂自己的面孔，他一呼號上主，上主即予俯聽。

او فقیران را فراموش نمی‌کند و مصیبت آنها را نادیده نمی‌گیرد؛ روی خود را از آنها بر نمی‌گرداند، بلکه دعای آنها را می‌شنود و آن را اجابت می‌کند.

25 我在盛大的集會中要向祂頌讚，我在敬愛祂的人前正還我的誓願。

در حضور جماعت بزرگ، تو را خواهم ستود. نذرهای خود را در حضور پرستندگانت ادا خواهم نمود.

26 貧困的人必將食而飽飫，尋求上主的人必讚頌主；願他們的心靈永久生存！

فقیران غذا خواهند خورد و سیر خواهند شد. طالبان خداوند او را ستایش خواهند کرد. باشد که آنان همیشه زنده‌دل و کامیاب باشند!

27 整個大地將醒覺而歸順上主，天下萬民將在祂前屈膝叩首；

همهٔ مردم جهان خداوند را به یاد خواهند داشت؛ همهٔ قومها به سوی خداوند بازگشت خواهند نمود و او را پرستش خواهند کرد.

28 因為唯有上主得享王權，唯有祂將萬民宰治掌管。

زیرا فرمانروایی از آن خداوند است و او بر قومها حکومت می‌کند.

29 凡安眼於黃泉的人都要朝拜祂，凡返回於灰土的人都要叩拜祂。我的靈魂存在生活只是為了祂，

همهٔ متکبران جهان در حضور او به خاک خواهند افتاد و او را سجده خواهند کرد؛ همهٔ انسانهای فانی در حضورش زانو خواهند زد!

30 我的後裔將要事奉上主，向未來的世界傳述我主，

نسلهای آینده او را عبادت خواهند کرد، زیرا از پدران خود دربارهٔ کارهای خدا خواهند شنید.

31 向下代人傳揚祂的正義說：這全是上主的所作所為！

به فرزندانی که در آینده متولد خواهند شد، گفته خواهد شد که خداوند قوم خود را نجات داده است.