詩篇 2

1 【默西亞必勝】萬邦為什麼囂張，眾民為什麼妄想？

Przeczże się poganie buntują, a narody przemyślają próżne rzeczy?

2 世上列民群集一堂，諸侯畢至聚首相商，反抗上主，反抗他的受傅者：

Schodzą się królowie ziemscy, a książęta radzą społem przeciwko Panu, i przeciw pomazańcowi jego, mówiąc:

3 來！我們掙斷他們的綑綁，我們擺脫他們的繩韁！

Potargajmy związki ich, a odrzućmy od siebie powrozy ich.

4 坐於天上者在冷笑，我主對他們在熱嘲。

Ale ten, który mieszka w niebie, śmieje się; Pan szydzi z nich.

5 在震怒中對他們發言，在氣焰中對他們喝道：

Tedy będzie mówił do nich w popędliwości swojej, a w gniewie swoim przestraszy ich,

6 我已祝聖我的君王，在熙雍我的聖山上。

Mówiąc: Jamci postanowił króla mojego nad Syonem, górą świętą moją.

7 我要傳報上主的聖旨：上主對我說：你是我的兒子，我今日生了你。

Opowiem ten dekret: Pan rzekł do mnie: Syn mój jesteś ty, Jam ciebie dziś spłodził.

8 你向我請求，我必將萬民賜你作產業，我必將八極賜你作領地。

Żądaj odemnie, a dam ci narody dziedzictwo twoje; a osiadłość twoję, granice ziemi.

9 你必以鐵杖將他們粉碎，就如打破陶匠的瓦器。

Potrzesz ich laską żelazną, a jako naczynie zduńskie pokruszysz ich.

10 眾王！你們現在應當自覺，大地掌權者！你們應受教：

Terazże tedy zrozumiejcie, królowie, nauczcie się sędziowie ziemi!

11 應以敬愛之情事奉上主，戰戰兢兢向祂跪拜叩首；

Służcie Panu w bojaźni, a rozradujcie się ze drżeniem.

12 以免祂發怒將你們滅於中途，因為祂的怒火發怒非常快速。凡一切投奔祂的人真是有福。

Pocałujcie syna, by się snać nie rozgniewał, i zginęlibyście w drodze, gdyby się najmniej zapaliła popędliwość jego. Błogosławieni wszyscy, którzy w nim ufają.