< 詩篇 2 >
1 【默西亞必勝】萬邦為什麼囂張,眾民為什麼妄想?
Hvílík heimska að þjóðirnar skuli ráðast gegn Drottni! Furðulegt að menn láti sér detta í hug að þeir séu vitrari en Guð!
2 世上列民群集一堂,諸侯畢至聚首相商,反抗上主,反抗他的受傅者:
Leiðtogar heimsins hittast og ráðgera samsæri gegn Drottni og Kristi konungi.
„Komum, “segja þeir, „og vörpum af okkur oki hans. Slítum okkur lausa frá Guði!“
En á himnum hlær Guð að slíkum mönnum! Honum er skemmt með þeirra fánýtu ráðagerðum.
Hann ávítar þá í reiði sinni og skýtur þeim skelk í bringu. Drottinn lýsir yfir:
„Þennan konung hef ég útvalið og krýnt í Jerúsalem, minni helgu borg“. Hans útvaldi svarar:
7 我要傳報上主的聖旨:上主對我說:你是我的兒子,我今日生了你。
„Ég mun kunngera áform Guðs, því að Drottinn sagði við mig: „Þú ert sonur minn. Í dag verður þú krýndur. Í dag geri ég þig dýrlegan“.“
8 你向我請求,我必將萬民賜你作產業,我必將八極賜你作領地。
„Bið þú mig og ég mun leggja undir þig öll ríki heimsins.
Stjórnaðu þeim með harðri hendi og mölvaðu þau eins og leirkrukku!“
10 眾王!你們現在應當自覺,大地掌權者!你們應受教:
Þið, konungar jarðarinnar! Hlustið meðan tími er til!
11 應以敬愛之情事奉上主,戰戰兢兢向祂跪拜叩首;
Þjónið Drottni með óttablandinni lotningu og fagnið með auðmýkt.
12 以免祂發怒將你們滅於中途,因為祂的怒火發怒非常快速。凡一切投奔祂的人真是有福。
Fallið á kné fyrir syni hans og kyssið fætur hans svo að hann reiðist ekki og tortími ykkur! Gætið ykkar, því að senn mun blossa reiði hans. En munið þetta: Sæll er hver sá sem leitar ásjár hjá honum.