詩篇 2

1 【默西亞必勝】萬邦為什麼囂張，眾民為什麼妄想？

Waarom razen de volken, Bluffen de naties,

2 世上列民群集一堂，諸侯畢至聚首相商，反抗上主，反抗他的受傅者：

Komen de koningen der aarde bijeen, Spannen de vorsten samen tegen Jahweh en zijn Gezalfde:

3 來！我們掙斷他們的綑綁，我們擺脫他們的繩韁！

"Laat ons hun ketens verbreken, Ons van hun boeien ontslaan!"

4 坐於天上者在冷笑，我主對他們在熱嘲。

Die in de hemelen woont, lacht hen uit, Jahweh bespot ze;

5 在震怒中對他們發言，在氣焰中對他們喝道：

Dan dreigt Hij ze toornig, Doet ze rillen voor zijn gramschap:

6 我已祝聖我的君王，在熙雍我的聖山上。

"Ik zelf stel Mij een koning aan, Op Sion, mijn heilige berg!"

7 我要傳報上主的聖旨：上主對我說：你是我的兒子，我今日生了你。

Nu wil Ik Jahweh’s beslissing verkonden; Hij heeft Mij gezegd: Gij zijt mijn Zoon; Ik heb U heden verwekt.

8 你向我請求，我必將萬民賜你作產業，我必將八極賜你作領地。

Vraag Mij: dan geef Ik U de volkeren tot erfdeel, En de grenzen der aarde tot uw bezit;

9 你必以鐵杖將他們粉碎，就如打破陶匠的瓦器。

Gij moogt ze vermorzelen met ijzeren knots, En stuk slaan als een aarden pot.

10 眾王！你們現在應當自覺，大地掌權者！你們應受教：

Koningen, bedenkt het dus wel; Weest gewaarschuwd, wereldregeerders!

11 應以敬愛之情事奉上主，戰戰兢兢向祂跪拜叩首；

Dient Jahweh in vreze; Beeft, en kust Hem de voeten!

12 以免祂發怒將你們滅於中途，因為祂的怒火發怒非常快速。凡一切投奔祂的人真是有福。

Anders ontsteekt Hij in toorn, en loopt gij uw verderf tegemoet, Want licht kan zijn gramschap ontvlammen. Gelukkig, wie tot Hem zijn toevlucht neemt!