< 詩篇 147 >

1 讚美上主,因他是美善的,歌頌我主,因他是甘甜的;我主上主是應受讚美的。
Һәмдусана! Яһни мәдһийиләңлар! Бәрһәқ, бундақ қилиш шериндур; Худайимизни күйләңлар! Мәдһийә оқуш инсанға яришиду.
2 上主重建了耶路撒冷城,完聚了四散的以色列民。
Пәрвәрдигар Йерусалимни бена қилмақта; Исраилниң сүргүн қилинғанлирини У жиғип келиду;
3 他醫治了心靈破碎的人,也親自包紮了他的傷痕。
У көңли сунуқларни давалайду; Уларниң ярилирини таңиду.
4 星辰的數目,全由上主制定,星辰的稱號,也都由他命名。
У юлтузларниң санини санайду; Уларниң һәммисигә бир-бирләп исим қойиду.
5 我們的偉大上主,威能無比,他所具備的智慧不可估計。
Улуқдур Рәббимиз, зор қудрәтликтур; Униң чүшиниши чәксиздур.
6 上主將謙遜的人扶起,將蠻橫的人貶抑於地。
Пәрвәрдигар мулайим мөминләрни йөләп көтириду; Рәзилләрни йәргичә төвән қилиду.
7 請歌唱聖詩稱頌上主,請彈琴詠讚我們天主!
Пәрвәрдигарға тәшәккүрләр билән нахша ейтиңлар; Күйләрни чилтарға тәңшәп ейтиңлар!
8 他以雲霧遮蔽高天,他將雨露賜給農田;他使青草生於群山,他造植物供人吃穿。
У асманни булутлар билән қаплитиду, Зиминға ямғурни бекитиду, Тағларда от-чөпләрни өстүриду;
9 他將食物賜給家畜,他養育啼叫的鴉雛。
Малларға озуқ, Тағ қарғисиниң җүҗилири зарлиғанда, уларға озуқ бериду;
10 馬的壯力,他不歡喜;人的快腿,他不中意。
Ат күчидин У зоқ алмайду; Адәмниң чәбдәс путлирини хурсәнлик дәп билмәйду;
11 那敬愛上主的人,他纔歡喜;信賴他慈愛的人,他纔中意。
Пәрвәрдигар бәлки Өзидин әйминидиғанларни, Өзиниң өзгәрмәс муһәббитигә үмүт бағлиғанларни хурсәнлик дәп билиду.
12 耶路撒冷,請您讚頌上主!熙雍,請您讚頌您的天主!
Пәрвәрдигарни махтаңлар, и Йерусалим; Худайиңни мәдһийилә, и Зион.
13 他鞏固了您城門的橫閂,祝福您的子女在您中間。
Чүнки У дәрвазилириңниң тақақлирини мәһкәм қилиду; Сениңдә туруватқан пәрзәнтлириңгә бәхит-бәрикәт бәрди.
14 他使您的地界安靜不亂,用最好的麥麵使您飽餐。
У чәт-чегаралириңда арам-течлиқ жүргүзиду, Сени буғдайниң есили билән қанаәтләндүриду.
15 他向大地發出自己的語言,他的聖旨便立即迅速奔傳。
У Өз әмир-бешарәтлирини йәр йүзигә әвәтиду; Униң сөз-калами интайин тез жүгүриду.
16 他降雪像羊毛,他撒霜像塵宵。
У ақ қарни жуңдәк бериду, Қиравни күлләрдәк тарқитиду.
17 他拋下冰雹,有如餅屑,因他的嚴寒,水便凍結;
Униң музини нан увақлиридәк қилип парчиливетиду; Униң соғуғи алдида ким туралисун?
18 他一發出他的語言,凍結即刻消溶,他一吹起和風,冰水即刻流動。
У сөзини әвәтип, уларни еритиду; Униң шамилини чиқирип, суларни аққузиду.
19 他向雅各伯曉示了自己的言語,他向以色列啟示了自己的誡律。
У Өз сөз-каламини Яқупқа, Бәлгүлимилирини һәм һөкүмлирини Исраилға аян қилиду;
20 他從未如此恩待過其他的民族,沒有向他們宣示過自己的法律。
У башқа һеч бир әлгә мундақ муамилә қилмиғандур; Униң һөкүмлирини болса, улар билип баққан әмәс. Һәмдусана!

< 詩篇 147 >