詩篇 146

1 我的靈魂，您要讚美上主，

Һәмдусана! И җеним, Пәрвәрдигарни мәдһийилә!

2 在我一生，我要讚美上主，一息尚存，我要歌頌天主。

Мән һаят болсамла, Пәрвәрдигарни мәдһийиләймән; Вуҗудум бар болсила Худайимға күй ейтимән.

3 您們不要全心依賴王侯大臣，也不要依賴不能施救的世人；

Есилзадиләргиму, Инсан балисиғиму таянмаңлар, Уларда һеч мәдәт-ниҗатлиқ йоқтур.

4 他的氣息一斷，就歸於灰土，他的一切計劃立刻化為烏有。

Мана, униң нәпәси кетиду, У өз туприғиға қайтип кетиду; Шу күндила арзу-нийәтлири йоқап кетиду.

5 凡是以雅各伯的天主為自己扶助的人，上主天主為自己希望的，是有福的人。

Яқупниң Тәңриси мәдәткари болған адәм, Пәрвәрдигар Худасини өз үмүти қилған адәм бәхитликтур!

6 上主創造了上天與下土，海洋和其中的所有一切。他持守信實，一直到永久。

У асманларни, зиминни, Деңизни һәм униңда бар мәвҗудатларни яратқандур; У һәқиқәт-садақәттә мәңгү туриду;

7 上主為被欺的人作辯護，上主給饑餓的人賜食物，上主使被囚的人得自由。

Езилгүчиләр үчүн У һөкүм сүриду; Ач қалғанларға нан бериду. Пәрвәрдигар мәһбусларни азат қилиду;

8 上主開啟瞎子的眼睛，上主使傴僂的人直身，上主愛慕那正義的人。

Пәрвәрдигар корларниң көзлирини ачиду; Пәрвәрдигар егилип қалғанларни турғузиду; Пәрвәрдигар һәққанийларни сөйиду.

9 上主對旅客加以保護，上主支持孤兒和寡婦，上主迷惑惡人的道路。

Пәрвәрдигар мусапирлардин хәвәр алиду; Житим-йесирләрни, тул хотунни йөләйду; Бирақ рәзилләрниң йолини әгир-бүгри қилиду.

10 願上主永永遠遠為君王！熙雍，您的天主萬壽無疆！

Пәрвәрдигар мәңгүгә һөкүм сүриду; И Зион, сениң Худайиң дәвирдин-дәвиргичә һөкүм сүриду! Һәмдусана!