詩篇 137

1 當我們坐在巴比倫河畔，一起想熙雍即淚流滿面。

Бабилдики дәрия-ериқлар бойида биз олтардуқ; Зионни әслигинимиздә, бәрһәқ жиға көтәрдуқ;

2 在那地的楊柳間，掛起我們的琴絃。

Чилтаримизни арисидики сөгәтләргә есип қойдуқ.

3 因那些俘虜我們的，要我們唱歌，那些迫害我們的，還要我們奏樂：快些來給我們唱一支熙雍的歌!

Чүнки бизни сүргүн қилғанлар биздин нахша тәләп қилди; Бизни зарлатқучилар биздин тамашә тәләп қилип: — «Һәй, Зион нахшилиридин бирни бизгә ейтқина» — дейишти.

4 但我們身處外鄉異域，怎能謳唱上主的歌曲？

Яқа жутта туруп Пәрвәрдигарниң нахшисини қандақму ейтайли?

5 耶路撒冷！我如果將您忘掉，願我的右手枯焦！

Әй Йерусалим, мән сени унтусам, Оң қолум [маһаритини] унтусун!

6 我若不懷念您，不以耶路撒冷為喜樂，就寧願我的舌頭緊緊貼在我的上顎！

Сени әслимисәм, — Йерусалимни әң чоң хурсәнлигимдин әвзәл көрмисәм — Тилим таңлайимға чаплишип қалсун!

7 上主，求您記住厄東的子民，在耶路撒冷蒙難的時辰，他們曾喊叫說：拆毀，拆毀！夷為平地，一直見到基礎，

И Пәрвәрдигар, Едом балилиридин һесап алғанда, Йерусалимниң бешиға чүшкән күнини ядиңға кәлтүргәйсән; Чүнки улар: «Уни йәр билән йәксан қилиңлар, Улиғичә йәр билән йәксан қилиңлар!» дейишти.

8 您只知破壞的巴比倫女子！誰若依照您加給我們的災痍，也焄樣報復於您，他就得福祺。

И булиниш алдида турған Бабил қизи, Бизгә қилған қилмишлириңни өзүңгә қайтурғучи бәхитликтур!

9 誰若抓起您的嬰兒幼子，摔在盤石上，他就得福祺。

Бовақлириңни елип ташқа атқучи киши бәхитликтур!