詩篇 137

1 當我們坐在巴比倫河畔，一起想熙雍即淚流滿面。

Babylon vapui taengah, kang hnut o, ue, Zion to ka poek o naah, ka qah o.

2 在那地的楊柳間，掛起我們的琴絃。

Katoengnawk doeh tui taeng ih thing tanghang nuiah ka bang o.

3 因那些俘虜我們的，要我們唱歌，那些迫害我們的，還要我們奏樂：快些來給我們唱一支熙雍的歌!

To ah kaom kaicae misong ah naeh kaminawk mah laasak hanah ang pacae o; kaicae pacaekthlaek kaminawk mah anghoehaih laasak hanah ang pacae o; Zion laa maeto sah o noek khae, tiah ang naa o.

4 但我們身處外鄉異域，怎能謳唱上主的歌曲？

Kawbangmaw Angraeng ih laa to minawk prae ah ka sah o thai tih?

5 耶路撒冷！我如果將您忘掉，願我的右手枯焦！

Aw Jerusalem, nang to kang pahnet o ving nahaeloe, ka bantang ban mah a sakthaihaih to pahnet roep nasoe.

6 我若不懷念您，不以耶路撒冷為喜樂，就寧願我的舌頭緊緊貼在我的上顎！

Nang to kang panoek o ai boeh moe, kang hoe o haih koek Jerusalem to ka pakoeh o ai boeh nahaeloe, ka palai hae pakha ranuiah angbet caeng nasoe.

7 上主，求您記住厄東的子民，在耶路撒冷蒙難的時辰，他們曾喊叫說：拆毀，拆毀！夷為平地，一直見到基礎，

Aw Angraeng, Jerusalem amtimh na niah, im hmuen to phrae oh, phrae oh, tiah kathui Edom kaminawk to poek ah.

8 您只知破壞的巴比倫女子！誰若依照您加給我們的災痍，也焄樣報復於您，他就得福祺。

Amrosak thaih, Aw Babylon canu, kaicae nuiah na sak ih hmuen baktih toengah, na nuiah sah pathok kami loe tahamhoih.

9 誰若抓起您的嬰兒幼子，摔在盤石上，他就得福祺。

Na caa nawktanawk to lak moe, thlung nuiah va kami loe tahamhoih.