詩篇 13

1 【急難中的哭訴】達味詩歌，交與樂官。

௧சங்கீத தலைவரிடம் கொடுக்கப்பட்ட தாவீதின் சங்கீதம். யெகோவாவே, எதுவரைக்கும் என்னை மறந்திருப்பீர், எதுவரைக்கும் உம்முடைய முகத்தை எனக்கு மறைப்பீர்?

2 上主，你把我全然遺忘，要到何時？上主，你掩面而不顧我，要到何時？

௨என்னுடைய இருதயத்திலே சஞ்சலத்தை எல்லா நாளும் வைத்து, எதுவரைக்கும் என்னுடைய ஆத்துமாவிலே ஆலோசனை செய்துகொண்டிருப்பேன்? எதுவரைக்கும் என்னுடைய எதிரி என்மேல் தன்னை உயர்த்துவான்?

3 我的心情終日愁悵，要到何時？我的仇敵高居我上，要到何時？

௩என் தேவனாகிய யெகோவாவே, நீர் நோக்கிப்பார்த்து, எனக்குப் பதில் தாரும்; நான் மரணமாகிய தூக்கம் அடையாதபடி என்னுடைய கண்களைத் தெளிவாக்கும்.

4 上主，我的天主! 求你垂顧回答我；賜我眼目明亮，別讓我沉睡而亡。

௪அவனை மேற்கொண்டேன் என்று என்னுடைய எதிரி சொல்லாதபடி, நான் தள்ளாடுகிறதினால் என்னுடைய எதிரி சந்தோஷப்படாதபடி இப்படிச் செய்தருளும்.

5 免得我的仇人說：「我已打了勝仗! 」免得我跌倒之時，敵人歡欣若狂。

௫நான் உம்முடைய கிருபையின்மேல் நம்பிக்கையாக இருக்கிறேன்; உம்முடைய இரட்சிப்பினால் என்னுடைய இருதயம் சந்தோஷப்படும்.

6 我今信賴你的愛憐；我心歡愉你的救援；我要向我恩主歌讚。

௬யெகோவா எனக்கு நன்மைசெய்தபடியால் அவரைப் பாடுவேன்.