< 詩篇 129 >

1 從我少年,世人就與我為難,惟願以色列子民再說一遍:
«Yuqirigha chiqish naxshisi» «Yashliqimdin tartip ular köp qétim méni xar qilip keldi» — — Ah, Israil hazir buni désun —
2 從我少年,世人就與我為難,然而他們卻未能將我推翻。
«Ular yashliqimdin tartip köp qétim méni xar qilip keldi, Biraq üstümdin ghelibe qilghan emes.
3 又像農夫在我背上耕田,使所犁的溝畦又長又遠;
Qosh heydigüchiler dümbemde heydigen, Chöneklirini intayin uzun tartqan».
4 但上主卻公道不偏,將惡人的繩索割斷。
Perwerdigar heqqaniydur; U rezillerning asaretlirini sunduruwetti;
5 願一切仇恨熙雍的人民,個個蒙受羞辱,轉身逃遁!
Ular shermende bolup arqisigha yandurulsun, Ziondin nepretlinidighanlarning hemmisi!
6 願他們像屋頂上的禾草,尚未吐出秀穗,就已枯槁!
Ular ögzide ünüp chiqqan chöptek bolsun; Üzülmey turupla soliship kétidighan;
7 收割的人,手拿一把不滿,捆禾的人,懷抱一束不顯。
Ot-chöp orighuchigha uningdin bir tutammu chiqmaydu; Bagh baghlighuchigha bir quchaqmu chiqmaydu;
8 過路的人們不會再說:願上主的祝福臨於您們,我們奉上主名祝福您們。
Ötüp kétiwatqanlarmu: «Perwerdigarning berikiti üstünglarda bolghay; Perwerdigarning nami bilen silerge bext tileymiz!» — dégen salamni héch bermeydu.

< 詩篇 129 >