詩篇 129

1 從我少年，世人就與我為難，惟願以色列子民再說一遍：

Tan iyo yaraantaydii marar badan bay i dhibeen, Reer binu Israa'iil hadda ha yidhaahdeen,

2 從我少年，世人就與我為難，然而他們卻未能將我推翻。

Tan iyo yaraantaydii marar badan bay i dhibeen, Laakiinse igama ay adkaan.

3 又像農夫在我背上耕田，使所犁的溝畦又長又遠；

Kuwa beerta jeexa ayaa dhabarkayga jeexay, Oo jeexjeexoodiina way dheereeyeen.

4 但上主卻公道不偏，將惡人的繩索割斷。

Rabbigu waa xaq, Oo isagu wuxuu kala gooyay xadhkihii kuwa sharka leh.

5 願一切仇恨熙雍的人民，個個蒙受羞辱，轉身逃遁！

Inta Siyoon neceb oo dhammu, Ha ceeboobeen oo dib ha u noqdeen.

6 願他們像屋頂上的禾草，尚未吐出秀穗，就已枯槁！

Ha noqdeen sida cawska guryaha korkooda ka baxa Oo engega intaanu korin,

7 收割的人，手拿一把不滿，捆禾的人，懷抱一束不顯。

Oo aan beergooyuhu gacantiisa ka buuxin, Kan xidhmooyinka xidhaana aanu laabtiisa ka buuxin.

8 過路的人們不會再說：願上主的祝福臨於您們，我們奉上主名祝福您們。

Oo kuwa ag maraana ma yidhaahdaan, Barakadii Rabbigu korkiinna ha ahaato. Waxaan idiinku ducaynaynaa magaca Rabbiga.