詩篇 125

1 依靠上主的人有如熙雍山，屹立不動，必永遠常存不變。

«Жуқириға чиқиш нахшиси» Пәрвәрдигарға таянғанлар Зион теғидәктур; Уни тәврәткили болмайду, У мәңгүлүк туриду.

2 群山怎樣環繞著耶路撒冷，上主也怎樣保衛他的百姓，從現今開始，直到永恆。

Йерусалим! Тағлар униң әтрапини оруған, Һәм Пәрвәрдигар һазирдин та әбәткичә Өз хәлқиниң әтрапини орайду.

3 他不讓惡人的權杖，來統治義人的家當，免得義人伸出手掌，為非作歹效尤學樣。

Чүнки рәзилләрниң һоқуқ һасиси һәққанийларниң несивисини башқурмайду; Болмиса һәққанийларму қоллирини қәбиһликкә узартиши мүмкин.

4 上主，求您賜福給善良的人，又求您賜福給心地正直的人！

Пәрвәрдигар, меһриванларға меһриванлиқ қилғайсән; Көңли дурусларғиму шундақ болсун.

5 那自甘墮落於自己邪惡的人，上主必使他們與惡徒一起沉淪。唯願以色列家族永享平靜安寧。

Бирақ әгир йолларға бурулуп кәткәнләрни болса, Пәрвәрдигар уларни қәбиһлик қилғучилар билән тәң шаллайду. Исраилға аман-хатирҗәмлик болғай!