詩篇 123

1 登聖殿歌。居住在諸天上的大主，我向你仰起我的眼目。

«Жуқириға чиқиш нахшиси» И әршләрдә Турғучисән, Саңа бешимни көтирип қараймән;

2 看，僕人的眼目，怎樣仰望主人的手，看，婢女的眼目，怎樣注視主婦的手；我們的眼目也就怎樣注視著上主，我們的天主，直到他憐憫我們才止。

Мана, қуллириңниң көзи өз ғоҗайининиң қоллириға қандақ қариған болса, Дедәкләрниң көзи өз саһибәсиниң қоллириға қандақ қариған болса, Бизниң көзимиз Пәрвәрдигар Худайимизға шундақ қарайду. Та бизгә шәпқәт көрсәткичә қарайду.

3 上主，求你矜憐，矜憐我們！因為我們已嘗盡了欺凌；

Бизгә шәпқәт көргүзгәйсән, и Пәрвәрдигар, Бизгә шәпқәт көргүзгәйсән; Чүнки биз йәткичә хорлуқ тартқанмиз.

4 我們的心靈已經飽受得太多了：即驕傲人的欺凌，富貴人的恥笑。

Җенимиз ғоҗамларниң мазақлирини, Һакавурларниң хорлуқлирини йәткичә тартқандур.