< 詩篇 123 >

1 登聖殿歌。居住在諸天上的大主,我向你仰起我的眼目。
Waƙar haurawa. Na tā da idanuna gare ka, gare ka da kursiyinka yake cikin sama.
2 看,僕人的眼目,怎樣仰望主人的手,看,婢女的眼目,怎樣注視主婦的手;我們的眼目也就怎樣注視著上主,我們的天主,直到他憐憫我們才止。
Kamar yadda idanun bayi suna duban hannun maigidansu, kamar yadda idanun baiwa suna duban hannun uwargijiyarta, haka idanunmu suna duban Ubangiji Allahnmu, sai ya nuna mana jinƙansa.
3 上主,求你矜憐,矜憐我們!因為我們已嘗盡了欺凌;
Ka yi mana jinƙai, ya Ubangiji, ka yi mana jinƙai, gama mun jimre da reni mai yawa.
4 我們的心靈已經飽受得太多了:即驕傲人的欺凌,富貴人的恥笑。
Mun jimre da wulaƙanci daga masu girman kai, reni mai yawa daga masu fariya.

< 詩篇 123 >