詩篇 120

1 我受難時一呼求上主，祂就俯聽了我的呼求。

௧ஆரோகண பாடல். என்னுடைய நெருக்கத்திலே யெகோவாவை நோக்கிக் கூப்பிட்டேன்; அவர் எனக்குச் செவிகொடுத்தார்.

2 上主，求您救我脫離說謊者的口脣，上主，求您救我擺脫詭詐的舌根。

௨யெகோவாவே, பொய் உதடுகளுக்கும் வஞ்சகமாக பேசும் நாவுக்கும் என்னுடைய ஆத்துமாவைத் தப்புவியும்.

3 您這詭詐的口舌，究竟怎樣對待付您？究竟怎樣懲治您？

௩வஞ்சக நாவே, உனக்கு என்ன கிடைக்கும்? உனக்கு என்ன செய்யப்படும்?

4 只有勇士的矢箭，還有杜松的火炭！

௪பலவானுடைய கூர்மையான அம்புகளும், சூரைச்செடிகளை எரிக்கும் தழலுமே கிடைக்கும்.

5 我真不幸! 因為要在默舍客居住，要在刻達爾的帳幕寄宿。

௫ஐயோ, நான் மேசேக்கிலே வாழ்ந்தது போதும், கேதாரின் கூடாரங்கள் அருகில் குடியிருந்ததும் போதும்!

6 因與憎惡和平的人相處，我的靈魂已經感到太久。

௬சமாதானத்தைப் பகைக்கிறவர்களிடம் என்னுடைய ஆத்துமா குடியிருந்ததும் போதும்!

7 我言談無非和平，他們卻鼓勵戰爭。

௭நான் சமாதானத்தை நாடுகிறேன்; அவர்களோ, நான் பேசும்போது போர்செய்ய முயற்சி செய்கிறார்கள்.