< 詩篇 120 >

1 我受難時一呼求上主,祂就俯聽了我的呼求。
Ziyarət nəğməsi. Dar gündə Rəbbi səslədim, O mənə cavab verdi.
2 上主,求您救我脫離說謊者的口脣,上主,求您救我擺脫詭詐的舌根。
Dedim: «Ya Rəbb, yalançı dodaqlardan, Fitnəkar dillərdən canımı qurtar».
3 您這詭詐的口舌,究竟怎樣對待付您?究竟怎樣懲治您?
Ey fitnəkar dil, sənə nə veriləcək? Bu işinin əvəzi nə ilə ödəniləcək?
4 只有勇士的矢箭,還有杜松的火炭!
Cəngavərin iti oxları ilə, Süpürgə ağacının odlu közləri ilə!
5 我真不幸! 因為要在默舍客居住,要在刻達爾的帳幕寄宿。
Yazıq canım, Meşekdə qərib olmuşam, Qedar çadırlarında yaşayıram!
6 因與憎惡和平的人相處,我的靈魂已經感到太久。
Mənim belə yerdə, Sülhə nifrət edənlərin içində yaşamağım bəsdir.
7 我言談無非和平,他們卻鼓勵戰爭。
Mən sülh sevirəm, buna görə danışıram, Onlarsa müharibə üçün çalışır.

< 詩篇 120 >