< 詩篇 112 >

1 亞肋路亞!凡敬畏上主的人,真是有福,喜歡他誡命的人,真是有福!
سپاس بر خداوند! خوشا به حال کسی که از خداوند می‌ترسد و احکام او را با رغبت انجام می‌دهد.
2 他的子孫在世上必要強盛,義人的後代必要受到讚頌。
فرزندان شخص درستکار در دنیا نیرومند خواهند شد و نسل او برکت خواهند یافت.
3 他家中必有權勢財產,他的仁義必存留永遠。
خانواده‌اش صاحب مال و ثروت خواهد شد و خوبی‌های او هرگز از یاد نخواهند رفت.
4 上主富有仁愛慈悲公道,像光明在暗處向義人照耀。
برای کسی که درستکار و بخشنده، مهربان و نیکوکار است، حتی در تاریکی شب نیز نور طلوع می‌کند.
5 樂善好施的人必蒙受祝福,祂以正義處理自己的事務。
خوشبخت است کسی که سخاوتمندانه قرض می‌دهد و در کسب و کارش با انصاف است.
6 因為他永遠不會失足抖顫,義人必要受人永遠的記念。
شخص عادل پیوسته پایدار خواهد بود و نام نیکش همیشه در یادها باقی خواهد ماند.
7 噩耗的凶信,不會使他驚慌,因為仰賴上主心志堅強。
او از شنیدن خبر بد نمی‌ترسد، زیرا ایمانش قوی است و بر خداوند توکل دارد.
8 直到看見他的仇敵蒙羞,他的心志堅強無懼無憂。
او نگران نمی‌شود و نمی‌ترسد زیرا مطمئن است که شکست دشمنانش را خواهد دید.
9 他散財周濟貧苦的人。他的仁義必萬世留存,他的頭角必受光榮。
او با گشاده‌دستی به نیازمندان کمک می‌کند و محبت و نیکوکاری‌اش همواره مایهٔ افتخارش خواهد بود؛ او همیشه نزد مردم سربلند و محترم می‌باشد.
10 罪人見到必要憤恨滿腔,咬自己的牙齒,焦灼難當,惡人的希望終必喪亡。
بدکاران این را می‌بینند و خشمگین می‌شوند؛ دندانهای خود را به هم می‌فشارند و همراه آرزوهایشان از بین می‌روند.

< 詩篇 112 >