詩篇 112

1 亞肋路亞！凡敬畏上主的人，真是有福，喜歡他誡命的人，真是有福！

Αινείτε τον Κύριον. Μακάριος ο άνθρωπος ο φοβούμενος τον Κύριον· εις τας εντολάς αυτού ηδύνεται σφόδρα.

2 他的子孫在世上必要強盛，義人的後代必要受到讚頌。

Το σπέρμα αυτού θέλει είσθαι δυνατόν εν τη γή· η γενεά των ευθέων θέλει ευλογηθή·

3 他家中必有權勢財產，他的仁義必存留永遠。

Αγαθά και πλούτη θέλουσιν είσθαι εν τω οίκω αυτού, και η δικαιοσύνη αυτού μένει εις τον αιώνα.

4 上主富有仁愛慈悲公道，像光明在暗處向義人照耀。

Φως ανατέλλει εν τω σκότει διά τους ευθείς· είναι ελεήμων και οικτίρμων και δίκαιος.

5 樂善好施的人必蒙受祝福，祂以正義處理自己的事務。

Ο καλός άνθρωπος ελεεί και δανείζει· οικονομεί τα πράγματα αυτού εν κρίσει.

6 因為他永遠不會失足抖顫，義人必要受人永遠的記念。

Βεβαίως δεν θέλει ποτέ κλονισθή· εις μνημόσυνον αιώνιον θέλει είσθαι ο δίκαιος.

7 噩耗的凶信，不會使他驚慌，因為仰賴上主心志堅強。

Από κακής φήμης δεν θέλει φοβηθή· η καρδία αυτού είναι στερεά, ελπίζουσα επί τον Κύριον.

8 直到看見他的仇敵蒙羞，他的心志堅強無懼無憂。

Εστηριγμένη είναι η καρδία αυτού· δεν θέλει φοβηθή, εωσού ίδη την εκδίκησιν επί τους εχθρούς αυτού.

9 他散財周濟貧苦的人。他的仁義必萬世留存，他的頭角必受光榮。

Εσκόρπισεν, έδωκεν εις τους πένητας· η δικαιοσύνη αυτού μένει εις τον αιώνα· το κέρας αυτού θέλει υψωθή εν δόξη.

10 罪人見到必要憤恨滿腔，咬自己的牙齒，焦灼難當，惡人的希望終必喪亡。

Ο ασεβής θέλει ιδεί και θέλει οργισθή· θέλει τρίξει τους οδόντας αυτού και θέλει αναλυθή· η επιθυμία των ασεβών θέλει απολεσθή.