< 詩篇 107 >

1 請您們向上主讚頌,因為祂是美善寬仁,祂的仁慈永遠常存。
Wysławiajcie PANA, bo [jest] dobry, bo jego miłosierdzie [trwa] na wieki.
2 歌詠此曲的人們是:上主親身所救贖的,由敵人手中救出的,
Niech [to] mówią odkupieni przez PANA, ci, których odkupił z ręki wroga;
3 從各地召集來的,東南西北聚來的。
I zgromadził z ziem, ze wschodu i zachodu, z północy i południa.
4 他們在曠野和沙漠中漂流,找不到安居之城的道路。
Błądzili po pustyni, po bezdrożnym pustkowiu, nie znajdując miasta, gdzie mogliby zamieszkać.
5 他們口渴而又腹饑,生命已經奄奄一息;
[Byli] głodni i spragnieni, aż omdlewała w nich dusza.
6 他們於急難中一哀救上主,上主即拯救他們脫離困苦,
A gdy zawołali do PANA w swoim utrapieniu, uwolnił ich z ucisku;
7 引領他們走入正道,走內入可安居的城廓。
I prowadził ich prostą drogą, aby doszli do miasta, w którym mogliby zamieszkać.
8 願他們感謝上主的仁慈,稱頌祂給人子顯的奇蹟。
Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich;
9 因為祂使饑渴的人得到飽飫,祂使肚餓人享盡美物。
Bo napoił spragnioną duszę, a głodną duszę napełnił dobrami.
10 他們坐在黑暗與死影裏,盡為痛苦與鐵鍊所縛繫,
Siedzieli w ciemności i w cieniu śmierci, spętani nędzą i żelazem;
11 因為背棄了天主的命令,又輕視了至高者的叮嚀。
Bo buntowali się przeciw słowom Boga i pogardzili radą Najwyższego.
12 因此,祂以苦難折磨了他們的心神,他們跌倒了,卻沒有人來扶持他們。
Dlatego upokorzył ich serce trudem, upadli, a nie było nikogo, kto by im pomógł.
13 他們在急難中哀求上主,上主即救他們脫離困苦,
A [gdy] wołali do PANA w swoim utrapieniu, wybawił ich z ucisku;
14 領他們擺脫死影與黑暗,把他們的銬鐐完全弄斷。
Wyprowadził ich z ciemności i z cienia śmierci, a ich pęta rozerwał.
15 願他們感謝上主的仁慈,稱頌祂給人子顯的奇蹟。
Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i za cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich.
16 因為祂把銅門摧毀,又把鐵閂擊碎。
Bo skruszył bramy spiżowe i połamał żelazne rygle.
17 他們因行為邪惡而病重,因犯罪而遭受苦痛;
Głupcy z powodu swej występnej drogi i nieprawości doznają utrapień.
18 他們厭棄各樣的食物,快已接近死亡的門戶。
Ich dusza brzydzi się wszelkim pokarmem i zbliżają się do bram śmierci.
19 他們於急難中一哀求主,上主即拯救他們脫離困苦。
A gdy wołają do PANA w swoim utrapieniu, wybawia ich z udręczeń.
20 主發一言就將他們病除,且拯救他們脫離了陰府。
Posłał swoje słowo i uzdrowił ich, i wybawił ich z grobu.
21 願他們感謝上主[的仁慈,稱頌祂給人子顯的奇蹟。
Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich;
22 願他們獻上感恩的祭獻,將祂的工程歡樂地宣傳。
I niech składają ofiary dziękczynienia, i głoszą z radością jego dzieła.
23 他們乖船,下海行航,在大洋中往來經商,
Ci, którzy na statkach wyruszają w morze, handlujący na wielkich wodach;
24 他們看見過上主的奇異作為,遇到過祂行於汪洋中的奇跡:
Widzą dzieła PANA i jego cuda w głębinach.
25 祂一發命,風浪狂掀,海中波檮頓時高翻,
Gdy daje rozkaz, powstaje wicher i podnoszą się fale morskie.
26 時而忽躍沖天,時而忽墜棎淵;此危急之中,他們膽戰心寒,
Oni wstępują aż [do] nieba i zstępują w głębiny, tak że ich dusza mdleje w niebezpieczeństwie.
27 恍惚且暈眩,有如醉漢;一切的經驗全部紊亂。
Chwieją się i zataczają jak pijany, a cała ich mądrość zanika.
28 他們於急難中一哀求上主,上主即拯救他們脫離困苦。
Gdy wołają do PANA w swoim utrapieniu, wybawia ich z udręczeń.
29 祂化風暴為平靜,海濤頓時便安定;
Zamienia burzę w ciszę, tak że uspokajają się jej fale.
30 祂使風平浪靜,大家個個歡忭,祂領他們登上了渴薶的海岸。
Wtedy oni weselą się, że ucichły; i tak przyprowadza ich do upragnionego portu.
31 願他們感謝上主的仁慈,稱頌祂給人子的奇蹟,
Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich.
32 在人民的集會中頌揚祂,在長老的議上讚美祂。
Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu i w radzie starszych niech go chwalą.
33 上主使河域變為荒灘,青使清水泉變成乾川,
Zamienia rzeki w pustynię, a źródła wód w suchą ziemię;
34 使肥沃土地變為鹹田,都因當地居民的罪愆。
Ziemię urodzajną [zamienia] w jałową z powodu niegodziwości tych, którzy w niej mieszkają.
35 祂又能使沙漠變成水源,使旱地變成水泉。
Pustynię zamienia w jezioro, a suchą ziemię w źródła wód.
36 把饑餓的人徒置在那地,使他們與興建者安居的城邑;
I osadza tam głodnych, aby zakładali miasta do zamieszkania;
37 耕田種地,開懇了葡萄園,因此收穫果實,豐富出產。
I obsiewali pole, sadzili winnice i zbierali obfity plon.
38 上主祝福了他們人口繁衍,賞賜他們的牲畜有增無減。
Błogosławi im tak, że bardzo się rozmnażają, i nie zmniejsza [liczebności] ich bydła.
39 其後因慘遭災患苦茌難,人口減少而被棄如前。
Ale potem maleje ich liczba i upokorzeni są uciskiem, nędzą i utrapieniem;
40 但上主卻使權貴遭受恥辱,任他們徘徊歧途無路可走。
On wylewa wzgardę na władców i sprawia, że błądzą po bezdrożach pustkowia.
41 但拯救貧窮人脫離災難,使他們家屬多如羊群一般。
Lecz podnosi nędznego z utrapienia i rozmnaża [jego] rodzinę jak stado.
42 正直的人見到必然歡忭,但邪惡的人卻啞口無言。
Widząc to, prawi rozweselą się, a wszelka nieprawość zamknie swe usta.
43 那一位賢哲詳察此事,並能體會上主的仁慈!
Kto jest tak mądry, aby tego upatrywał i rozumiał litość PANA?

< 詩篇 107 >