詩篇 104

1 【讚美造物的大主】我的靈魂請向上主讚頌！上主我的天主，您偉大無限，您以尊貴威嚴作您的衣冠：身披光明，好像外氅，展開蒼天，相似棚帳，

ای جان من، خداوند را ستایش کن! ای یهوه، ای خدای من، تو چه عظیمی!

2 在水上建築您的宮殿，造了雲彩，作您的車輦，駕御著風翼，馳騁直前；

تو خود را با عزت و جلال آراسته و خویشتن را با نور پوشانیده‌ای. آسمان را مثل خیمه گسترانیده‌ای

3 發出暴風，作您的使團，您以火燄，作您的隨員。

و خانهٔ خود را بر آبهای آن بنا کرده‌ای. ابرها را ارابه خود نموده‌ای و بر بالهای باد می‌رانی.

4 您奠定大地於基礎之上，您使大地永遠不再動盪；

بادها فرستادگان تو هستند و شعله‌های آتش خدمتگزاران تو.

5 以汪洋作氅衣把大地遮蓋，又以大水把群山峻嶺掩埋。

ای خداوند، تو زمین را بر اساسش استوار کردی تا هرگز از مسیرش منحرف نشود.

6 您一呵叱，大水即逃避，您一鳴雷，大水即驚退。

دریاها همچون ردایی آن را در برگرفت و آب دریاها کوهها را پوشاند.

7 峻嶺血上突出，山谷向下沉落，各個都停在您指定的處所。

اما آبها از هیبت صدای تو گریختند و پراکنده شدند.

8 您劃定了界限，都不越過，免得大水再把大地淹沒。

به فراز کوهها برآمدند و به دشتها سرازیر شده، به مکانی که برای آنها ساخته بودی، جاری شدند.

9 您使水泉成為溪川，蜿蜒長流於群山間，

برای دریاها حدی تعیین نموده‌ای تا از آنها نگذرند و زمین را دوباره نپوشانند.

10 供給各種走獸水喝，使野驢也得以解渴。

در دره‌ها، چشمه‌ها به وجود آورده‌ای تا آب آنها در کوهپایه‌ها جاری شود.

11 天上飛鳥，在水邊宿臥，在枝葉痋叢中不斸鳴叫。

تمام حیوانات صحرا از این چشمه‌ها آب می‌نوشند و گورخرها تشنگی خود را برطرف می‌سازند.

12 您從高樓宮殿上，灌溉山地，以出產的果實，飽飫普世；

پرندگان بر شاخه‌های درختان لانه می‌سازند و آواز می‌خوانند.

13 您使青草和植物生出，餵養牲畜，為給人服務。又使土地產生出五穀，

از آسمان بر کوهها باران می‌بارانی و زمین از نعمتهای گوناگون تو پر می‌شود.

14 美酒，人飲了舒暢人神，膏油，人用來塗面潤身，麵餅，人吃了增強人神。

تو علف را برای خوراک چارپایان، و گیاهان را برای استفاده انسان، از زمین می‌رویانی.

15 上主的木喬木飽餐水澤，黎巴嫩香柏，主手所植。

تا دل انسان از شراب شاد گردد، روغن روی او را شاداب سازد و نان به جان او نیرو بخشد.

16 鳥類在那裏壘窩築巢，鶴群以樹梢為家安臥。

درختان سرو لبنان که تو ای خداوند، آنها را کاشته‌ای سبز و خرمند.

17 高山崚嶺作羚羊的洞府，絕壁岩石作野兔的居處。

مرغان هوا در درختان سرو لانه می‌سازند و لک‌لک‌ها بر شاخه‌های درختان صنوبر.

18 您造有月亮以定節季，太陽自知向西沉墜。

کوههای بلند، چراگاه بزهای کوهی است و صخره‌ها، پناهگاه خرگوشان.

19 您造了黑暗，便有了夜晚，林中的野獸遂四出狂竄。

ماه را برای تعیین ماههای سال آفریدی و آفتاب را برای تعیین روزها.

20 少壯的獅子恕吼覓姇，向天主要求食物充饑；

به فرمان تو شب می‌شود. در تاریکی شب همهٔ حیوانات وحشی از لانه‌های خود بیرون می‌آیند.

21 太陽升起的時候，牠們各自逃避，回到自己的洞穴，安然臥下休息；

شیربچگان برای شکار غرش می‌کنند و روزی خود را از خدا می‌خواهند.

22 於是人們出外謀生，各去勞動，直到黃昏。

هنگامی که آفتاب طلوع می‌کند، آنها به لانه‌های خود برمی‌گردند و می‌خوابند.

23 上主，您的化工，何其浩繁，全是您以智慧所創辦，您的受造物遍地充滿。

آنگاه انسانها برای کسب معاش، از خانه بیرون می‌روند و تا شامگاه کار می‌کنند.

24 看，汪洋大海，一望無際，其中水族，不可計數，大小生物，浮游不息。

خداوندا، کارهای دست تو چه بسیارند. همه آنها را از روی حکمت انجام داده‌ای. زمین از مخلوقات تو پر است.

25 在那裏有舟有船，往來航行，還有您造的鱷魚，遊戲其中。

در دریاهای بزرگی که آفریده‌ای جانوران بزرگ و کوچک به فراوانی یافت می‌شوند.

26 這一切生物都瞻仰著您，希望您按時給它們飲食。

کشتیها بر روی آب می‌روند، و لِویاتان، که تو برای بازی در دریا ساختی، در آن بازی می‌کند.

27 您一賜給它們，它們便會收集，您一伸您的手，它們便得飽食。

تمام مخلوقات تو منتظرند تا تو روزی‌شان را به آنها بدهی.

28 您若隱藏您的面容，它們便要恐懼，您若停止它們的呼吸，它們就要死去，再回

تو دست خود را باز می‌کنی، به آنها روزی می‌دهی و آنها را با چیزهای نیکو سیر می‌کنی.

29 到它們由灰土出來的那裏去。

هنگامی که روی خود را از آنها برمی‌گردانی مضطرب می‌شوند؛ و وقتی جان آنها را می‌گیری، می‌میرند و به خاکی که از آن ساخته شده‌اند، برمی‌گردند.

30 您一嚧氣萬物創成，您使地面，更新復興。

اما زمانی که به مخلوقات جان می‌بخشی، زنده می‌شوند و به زمین طراوت می‌بخشند.

31 願上主的光榮，永世無窮；願上主喜樂，自己的化工！

شکوه و عظمت خداوند جاودانی است و او از آنچه آفریده است خشنود می‌باشد.

32 祂一垂視大地，大地抖顫；祂一觸摸群山，群山冒煙。

خداوند به زمین نگاه می‌کند و زمین می‌لرزد؛ کوهها را لمس می‌نماید و دود از آنها بلند می‌شود.

33 只要我活著，我要歌頌上主，只要我存在．我要詠讚上主。

تا زنده‌ام، خداوند را با سرود، پرستش خواهم کرد و تا وجود دارم او را ستایش خواهم نمود.

34 願我的頌詞使祂樂意，我要常在上主內歡喜。

باشد که او از تفکرات من خشنود شود، زیرا او سرچشمه همهٔ خوشیهای من است.

35 願罪人由地面上滅跡，惡人不再存留於人世！我的靈魂，頌讚上主！阿肋路亞。

باشد که همهٔ گناهکاران نابود شوند و بدکاران دیگر وجود نداشته باشند. ای جان من، خداوند را ستایش کن! سپاس بر خداوند!