< 詩篇 10 >
1 【求主隡除惡霸】上主,你為什麼站在遠處!在困苦之時竟隱藏不露?
Ya RAB, neden uzak duruyorsun, Sıkıntılı günlerde kendini gizliyorsun?
2 惡人蠻橫地難為弱小的人,叫他陷於預設的陰謀之中。
Kötüler gururla mazlumları avlıyor, Mazlumlar kötülerin kurduğu tuzağa düşüyor.
Kötü insan içindeki isteklerle övünür, Açgözlü insan RAB'be lanet okur, O'nu hor görür.
4 惡人心高氣傲說:他絕不會追究!也絕沒有天主!這就是他的企圖。
Kendini beğenmiş kötü insan Tanrı'ya yönelmez, Hep, “Tanrı yok!” diye düşünür.
5 他的道路時時彎曲錯謬;常把你的懲罰拋諸腦後,對一切私仇常怒氣詛咒。
Kötülerin yolları her zaman başarıya götürür. Öyle yücedir ki senin yargıların, Kötüler anlayamaz, düşmanına burun kıvırır.
6 心下自語:我永遠不會動搖!我永永遠遠不會遭受災禍!
İçinden, “Ben sarsılmam” der, “Hiçbir zaman sıkıntıya düşmem.”
Ağzı lanet, hile ve zulüm dolu, Dilinin altında kötülük ve fesat saklı.
8 他在村邊隱密處埋伏,他暗地裏要殺害無辜,他對不幸者窺伺注目,
Köylerin çevresinde pusu kurar, Masumu gizli yerlerde öldürür, Çaresizi sinsice gözler.
9 他在暗處伺伏,有如獅子蹲在洞口,要把貧困的人,伺機刮搜,將貧困者拖入網中劫走。
Gizli yerlerde pusuya yatar Çalılıktaki aslan gibi, Kapmak için mazlumu bekler Ve ağına düşürüp yakalar.
10 他俯下身子,蹲伏在地下,不幸者便陷入他的爪牙;
Kurbanları çaresiz çöker, Saldıranın üstün gücü altında ezilir.
Kötü insan içinden, “Tanrı unuttu” der, “Örttü yüzünü, asla göremez.”
12 上主天主,求你起來將手舉起,不要把窮苦人忘記。
Kalk, ya RAB, kaldır elini, ey Tanrı! Mazlumları unutma!
13 為何讓人們輕慢天主,心下自語,「祂絕不會追究?」
Neden kötü insan seni hor görsün, İçinden, “Tanrı hesap sormaz” desin?
14 其實你已看見欺壓與罪行,正考慮如何親手加以嚴懲;因此不幸的人向你投奔,唯有你是孤兒們的救星。
Oysa sen sıkıntı ve acı çekenleri görürsün, Yardım etmek için onları izlersin; Çaresizler sana dayanır, Öksüzün yardımcısı sensin.
15 願你打斷罪犯與惡人的臂膊,報復他的罪孽直至不再發作。
Kötünün, haksızın kolunu kır, Sormadık hesap kalmasın yaptığı kötülükten.
16 上主為王,直至於萬世無疆;野蠻人必由祂領域中喪亡。
RAB sonsuza dek kral kalacak, Uluslar O'nun ülkesinden temizlenecek.
17 上主,你垂允了謙卑者的心願,堅固他們的心靈,也側耳俯聽。
Mazlumların dileğini duyarsın, ya RAB, Yüreklendirirsin onları, Kulağın hep üzerlerinde;
18 護衛孤兒和受壓迫者的特權,使塵世的人不再施恐怖手段
Öksüze, düşküne hakkını vermek için, Bir daha dehşet saçmasın ölümlü insan.