箴言 17
1 乾餅一張而平安共食，勝於滿屋佳餚而互相爭吵。
Lebih baik sesuap nasi disertai ketentraman, daripada makanan lezat berlimpah-limpah disertai pertengkaran.
2 聰明的僕人必能管治任性的兒子，且可與弟兄們共分產業。
Hamba yang cerdas akan berkuasa atas anak yang membuat malu; dan akan menerima warisan bersama saudara-saudara anak itu.
3 鍋煉銀，爐煉金，上主煉人心。
Emas dan perak diuji di perapian, tetapi hati orang diuji oleh TUHAN.
4 奸詐的人，愛聽胡言亂語；說謊的人，輕信是非長短。
Orang jahat menuruti saran-saran yang jahat, pendusta suka mendengarkan kata-kata fitnahan.
5 嘲笑窮人的是凌辱他的造主；幸災樂禍的，必不能脫免懲罰。
Siapa mengejek orang miskin papa, menghina Allah penciptanya. Siapa gembira atas kemalangan orang, pasti mendapat hukuman.
6 孫兒是老人的冠冕，父親是兒女的光榮。
Kebanggaan orang yang sudah tua adalah anak cucunya; kebanggaan anak-anak adalah orang tuanya.
7 優雅的言詞，不適宜於愚人；虛偽的狂語，更不宜於君王。
Orang terhormat tidak patut mengucapkan kata-kata dusta; orang bodoh tidak pantas mengucapkan kata-kata berharga.
8 賄賂在饋贈者眼中，有如寶石；不論他要轉向何方，無往不利。
Ada yang menyangka uang sogok dapat membuat keajaiban; dengan uang sogok segalanya dapat terlaksana.
9 掩飾他人的過錯，可獲得友愛；屢念舊日的過惡，則離間友誼。
Kalau ingin disukai orang, maafkanlah kesalahan yang mereka lakukan. Membangkit-bangkit kesalahan hanya memutuskan persahabatan.
10 對明智人一句指責，勝過對愚昧人百次杖擊。
Satu teguran lebih berarti bagi orang berbudi daripada seratus cambukan pada orang yang bodoh.
11 暴徒只求叛亂，但有殘酷使者，奉命前來對付。
Orang jahat selalu menimbulkan keonaran, tapi maut datang kepadanya sebagai utusan yang kejam.
12 寧願遇見失掉幼子的母熊，不願逢著正在發狂的愚人。
Lebih baik berjumpa dengan induk beruang yang kehilangan anaknya, daripada dengan orang bodoh yang sibuk dengan kebodohannya.
13 誰以怨報德，災禍必不離開他的家。
Siapa membalas kebaikan dengan kejahatan, kejahatan pun tak akan dapat dikeluarkan dari rumahnya.
14 爭論的開端，如水之破堤；在激辯之前，應極加制止。
Memulai pertengkaran adalah seperti membuka jalan air; karena itu undurlah sebelum pertengkaran mulai.
15 宣判罪人無罪，判定義人有罪：二者同為上主所憎惡。
TUHAN membenci orang yang membenarkan orang durhaka, dan yang menyalahkan orang yang tak bersalah.
16 愚昧的人，既沒有頭腦，手執金錢買智慧，又何益之有﹖
Percuma orang bodoh menghabiskan uang mencari hikmat, sebab ia tidak mempunyai pikiran yang sehat.
17 朋友平時常相愛，唯在難中見兄弟。
Seorang sahabat selalu setia kepada kawan, tapi seorang saudara ikut menanggung kesusahan.
18 常為人擊掌作保，實是個無知之徒。
Orang yang berjanji untuk menjadi penanggung hutang sesamanya adalah orang yang bodoh.
19 好爭辯的人，實喜愛罪過；高舉門戶的，必自趨滅亡。
Orang yang suka pada dosa, suka bertengkar. Orang yang bermulut besar, mencari kehancuran.
20 誰存心欺詐，不會得幸福；誰搬弄是非，必陷於災禍。
Seorang penipu tidak akan bahagia, orang dengan lidah bercabang akan mendapat celaka.
21 生糊塗孩子的，只有悲哀；糊塗人的父親，毫無樂趣。
Mendapat anak yang dungu berarti mendapat kesedihan; menjadi ayah anak yang bodoh tidak memberi kegembiraan.
22 愉快的心，是良好的治療；神志憂鬱，能使筋骨枯萎。
Hati yang gembira menyehatkan badan; hati yang murung mematahkan semangat.
23 惡人在大衣下受賄賂，是為顛倒正義的判詞。
Hakim yang curang, menerima uang sogok secara rahasia dan tidak menjalankan keadilan.
24 精明的人，常面向智慧；愚者的眼，向地極呆望，
Tujuan orang yang berpengertian ialah untuk mendapat hikmat, tetapi tujuan orang bodoh tidak menentu.
25 愚昧的兒子，是他父親的痛苦，是他生母的憂傷。
Anak yang bodoh menyusahkan ayahnya, dan menyedihkan hati ibunya.
26 科罰無辜，已屬不當；杖責君子，更屬不義。
Tidak patut mengenakan denda pada orang yang tak bersalah; tidak patut menindas orang yang berbudi luhur.
27 智者必沉默寡言，達人必心神鎮定。
Orang yang tajam pikirannya, tidak banyak bicara. Orang yang bijaksana, selalu tenang.
28 愚人不發言，亦可充作智者；若謹口慎言，亦可視為哲人。
Seorang bodoh pun akan disangka cerdas dan bijaksana kalau ia berdiam diri dan menutup mulutnya.
