箴言 11
1 上主深惡假秤，卻喜愛法碼準確。
Ubangiji yana ƙyamar ma’aunan zamba, amma ma’aunin da suke daidai ne abin farin cikinsa.
2 傲慢來到，恥辱隨後而至；智慧只與謙遜人相處。
Sa’ad da girman kai ya zo, sai shan kunya ta zo, amma hikima kan zo tare da ƙasƙantar da kai.
3 正直的人，以正義為領導；背義的人，必為邪惡所毀滅。
Mutuncin masu aikata gaskiya takan bi da su, amma marasa aminci sukan hallaka ta wurin cin amanar da suke yi.
4 在上主盛怒之日，財富毫無用途；只有正義，能救人免於死亡。
Dukiya ba ta da amfani a ranar fushi, amma adalci kan yi ceto daga mutuwa.
5 完人的正義，為他修平道路；惡人必因自己的邪惡而顛仆。
Adalcin marasa laifi kan miƙe hanyarsu, amma akan ƙasƙantar da mugaye ta wurin muguntarsu.
6 正直的人，將因自己的正義而獲救；奸詐的人，反為自己的惡計所連累。
Adalcin masu aikata gaskiya kan cece su, amma rashin aminci tarko ne ga mugayen sha’awace-sha’awace.
7 惡人一死，他的希望盡成泡影；同樣，奸匪的期待也全然消失。
Sa’ad da mugu ya mutu, sa zuciyarsa kan hallaka; dukan abin da ya sa zuciya daga ikonsa ba ya amfana kome.
8 義人得免患難，惡人反來頂替。
Akan kuɓutar da mai adalci daga wahala, sai ta dawo wa mugu a maimako.
9 假善人以口舌，傷害自己的近人；義人因有知識，卻得以保全。
Da bakinsa marar sanin Allah kan hallaka maƙwabcinsa, amma ta wurin sani mai adalci kan kuɓuta.
10 幾時義人幸運，全城歡騰；幾時惡人滅亡，歡聲四起。
Sa’ad da adali ya yi nasara, birnin kan yi farin ciki; sa’ad da mugu ya hallaka, akwai sowa ta farin ciki.
11 義人的祝福，使城市興隆；惡人的口舌，使城市傾覆。
Ta wurin albarkar mai aikata gaskiya birni kan ƙasaita, amma ta wurin bakin mugu akan hallaka birnin.
12 嘲弄自己朋友的人，毫無識趣；有見識的人，必沉默寡言。
Mutum da ba shi da azanci kan ki maƙwabci, amma mutum mai fahimi kan ƙame harshensa.
13 往來傳話的人，必洩露秘密；心地誠樸的人，方能不露實情。
Gulma yakan lalace yarda, amma mutum mai aminci kan kiyaye asiri.
14 人民缺乏領導，勢必衰弱；人民的得救，正在於謀士眾多。
Saboda rashin jagora al’umma takan fāɗi, amma masu ba da shawara da yawa kan tabbatar da nasara.
15 為外人作保的，必自討苦吃；厭惡作保的，必自享安全。
Duk wanda ya ɗauki lamunin wani tabbatacce zai sha wahala, amma duk wanda ya ƙi ya sa hannu a ɗaukar lamuni ba ruwansa.
16 淑德的婦女，必為丈夫取得光榮；惱恨正義的婦女，正是一恥辱的寶座；懶散的人失落自己的財物，勤謹的人反取得財富。
Mace mai hankali na samu bangirma, amma azzalumai za su sami dukiya.
17 為人慈善，是造福己身；殘酷的人，反自傷己命。
Mutumin kirki kan ribance kansa, amma mugu kan kawo wa kansa wahala.
18 惡人所賺得的工資，是空虛的；播種正義者的報酬，纔是真實的。
Mugun mutum kan sami albashin ƙarya amma shi da ya shuka adalci zai girbe lada tabbatacce.
19 恒行正義，必走向生命；追求邪惡，必自趨喪亡。
Mutum mai adalci da gaske yakan sami rai, amma shi da ya duƙufa ga aikata mugunta kan tarar da mutuwarsa.
20 上主憎惡心邪的人，喜悅舉止無瑕的人。
Ubangiji yana ƙyamar mutane masu muguwar zuciya amma yana jin daɗin waɗanda hanyoyinsu ba su da laifi.
21 惡人始終不能逃避懲罰，義人的後裔必獲得拯救。
Ka tabbata da wannan. Mugaye ba za su tafi babu hukunci ba, amma waɗanda suke masu adalci za su tafi babu hukunci.
22 女人美麗而不精明，猶如套在豬鼻上的金環。
Kamar zinariya a hancin alade haka kyan mace wadda ba ta da hankali.
23 義人的心願必獲善報；惡人的希望終歸破滅。
Sha’awar adalai kan ƙare kawai a aikata alheri, amma sa zuciyar mugaye kan ƙarasa kawai a fushi.
24 有人慷慨好施，反更富有；有人過於吝嗇，反更貧窮。
Wani mutum kan bayar hannu sake, duk da haka yakan sami fiye; wani yakan riƙe abin da ba nasa ba, amma sai ya ƙarasa cikin talauci.
25 慈善為懷的人，必得富裕；施惠於人的人，必蒙施惠。
Mutum mai kyauta zai azurta; shi da yakan taimake waɗansu, za a taimake shi.
26 屯積糧食的人，必受人民咀咒；祝福卻降在賣糧食者的頭上。
Mutane kan la’anci mai ɓoye hatsi yana jira ya yi tsada, amma albarka kan zauna a kan wanda yake niyya ya sayar.
27 慕求美善的，必求得恩寵；追求邪惡的，邪惡必臨其身。
Duk mai nema alheri kan sami alheri, amma mugu kan zo wa wanda yake nemansa.
28 信賴自己財富的人，必至衰落；義人卻茂盛有如綠葉。
Duk wanda ya dogara ga arzikinsa zai fāɗi, amma adali zai yi nasara kamar koren ganye.
29 危害自己家庭的，必承受虛幻；愚昧的人，必作心智者的奴隸。
Duk wanda ya kawo wahala wa iyalinsa zai gāji iska kawai, kuma wawa zai zama bawan masu hikima.
30 義人的果實是生命樹，智慧的人能奪取人心。
’Ya’yan itacen adali itacen rai ne, kuma duk mai samun rayuka mai hikima ne.
31 看義人在地上還遭受報復，惡人和罪人更將如何﹖
In masu adalci sun sami abin da ya dace da su a duniya, yaya zai zama ga marasa sanin Allah da kuma masu zunubi!
