民數記 35

1 上主在耶里哥對面，約但河邊，摩阿布曠野內，訓示梅瑟說：「

زمانی که قوم اسرائیل در دشت موآب، کنار رود اردن و در مقابل اریحا اردو زده بودند، خداوند به موسی فرمود:

2 你命令以色列子民，應由他們分得的產業內，指定一些城給肋未人居住，將城四周的牧場，也分給肋未人。

«به قوم اسرائیل دستور بده که از ملک خود، شهرهایی با چراگاههای اطرافشان به لاویان بدهند.

3 這些城歸他們居住，城郊的牧場為牧放他們所有的牛羊和一切牲畜。

شهرها برای سکونت خودشان است و چراگاههای اطراف آنها برای گله‌های گوسفند و گاو و سایر حیوانات ایشان.

4 你們劃給肋未城郊的牧場，應由城牆起，周圍向外伸展至二千肘，

چراگاههای اطراف هر شهر، از دیوار شهر تا فاصله پانصد متر به هر طرف امتداد داشته باشد.

5 即由城外向東方量二千肘，向南方量二千肘，向西方量二千肘，向北方量二千肘，城在中央；這些土地為作他們城郊的牧場。

بدین ترتیب محوطه‌ای مربع شکل به وجود می‌آید که هر ضلع آن هزار متر خواهد بود و شهر در وسط آن قرار خواهد گرفت.

6 分給肋未人的城中，應指定六座為避難城，殺人者可逃入城中。此外還應給他們四十二座城。

«چهل و هشت شهر با چراگاههای اطرافشان به لاویان داده شود. از این چهل و هشت شهر، شش شهر به عنوان پناهگاه باشد تا اگر کسی مرتکب قتل شود بتواند به آنجا فرار کند و در امان باشد.

7 這樣，劃給肋未人的城，共計四十八座，連城郊的牧場在內。

8 當你們由以色列子民的產業中，劃分給肋未人城邑時，由大支派應多取，由小支派應少取；每支派應依照自己分得的產業，將城邑劃給肋未人。」

قبیله‌های بزرگتر که شهرهای بیشتری دارند، شهرهای بیشتری به لاویان بدهند و قبیله‌های کوچکتر شهرهای کمتر.»

9 上主訓示梅瑟說：「

خداوند به موسی فرمود:

10 你告訴以色列子民說：幾時你們過約但河進入了客納罕地，

«به قوم اسرائیل بگو، هنگامی که از رود اردن عبور کرده به سرزمین موعود می‌رسند،

11 應選定幾座城作你們的避難城，凡誤殺人的，可逃到那裡。

شهرهای پناهگاه تعیین کنند تا هر کس که ناخواسته شخصی را کشته باشد بتواند به آنجا فرار کند.

12 這些城可作為你們脫免復仇者的避難所，好使殺人者不致在未立於會眾前受審判以前，便遭人殺害。

این شهرها مکانی خواهند بود که قاتل در برابر انتقام جویی بستگان مقتول در آنها ایمن خواهد بود، زیرا قاتل تا زمانی که جرمش در یک دادرسی عادلانه ثابت نگردد، نباید کشته شود.

13 你們應指定六座城作為你們的避難城。

سه شهر از این شش شهر پناهگاه، باید در سرزمین کنعان باشد و سه شهر دیگر در سمت شرقی رود اردن.

14 在約但河東指定三座，在客納罕地指定三座，作為避難城。

15 這六座城為以色列子民和外方人，以及住在你們中間的人，作為避難所；凡誤殺人的，都可逃到那裡去。

این شهرها نه فقط برای قوم اسرائیل، بلکه برای غریبان و مسافران نیز پناهگاه خواهند بود.

16 人若用鐵器打人，將人打死，他就是兇手，兇手應處死刑。

«اگر کسی با استفاده از یک تکه آهن یا سنگ یا چوب، شخصی را بکشد، قاتل است و باید کشته شود.

17 人若用手中可砸死人的石頭打人，將人砸死；他就是兇手，兇手應處死刑。

18 或者人若用手中可打死人的木器打人，將人打死，他就是兇手，兇手應處死刑。

19 報血仇的，可將兇手殺死；幾時遇見他，可將他殺死。

مدعی خون مقتول وقتی قاتل را ببیند خودش او را بکشد.

20 人若因懷恨撞倒了人，或故意拋物打人，致使那人死了；

اگر شخصی از روی کینه با پرتاب چیزی به طرف کسی یا با هل دادن او، وی را بکشد،

21 或者因仇恨用手打人，將人打死；打人的應處死刑，因他是兇手；報血仇的人，幾時遇著兇手，可將他殺死。

یا از روی دشمنی مشتی به او بزند که او بمیرد، آن شخص قاتل است و قاتل باید کشته شود. مدعی خون مقتول وقتی قاتل را ببیند خودش او را بکشد.

22 但是，若人並無怨仇，偶然撞倒人，或無意中拋物傷人，

«ولی اگر قتل تصادفی باشد، برای مثال، شخصی چیزی را به طور غیرعمد پرتاب کند یا کسی را هل دهد و باعث مرگ او شود و یا قطعه سنگی را بدون قصد پرتاب کند و آن سنگ به کسی اصابت کند و او را بکشد در حالی که پرتاب کننده، دشمنی با وی نداشته است،

23 或因沒有看見，使任何能打死人的石頭落在人身上，致使那人死了，彼此並沒有仇恨，也沒有意思害人，

24 對這樣的案件，應在打死人的和要報血仇者之間進行裁判。

در اینجا قوم باید در مورد اینکه آیا قتل تصادفی بوده یا نه، و اینکه قاتل را باید به دست مدعی خون مقتول بسپارند یا نه، قضاوت کنند.

25 會眾要把殺人者由報血仇者手內救出，使他回到他曾逃入的避難城內，叫他住在那裡，直到傅過聖油的大司祭去逝。

اگر به این نتیجه برسند که قتل تصادفی بوده، آنگاه قوم اسرائیل متهم را از دست مدعی برهانند و به او اجازه بدهند که در شهر پناهگاه، ساکن شود. او باید تا هنگام مرگ کاهن اعظم، در آن شهر بماند.

26 但殺人者如果離開他逃入避難城的邊界以外，

«اگر متهم، شهرِ پناهگاه را ترک کند،

27 報血仇者在避難城邊界以外遇見了他，將死殺人者殺死，他並不犯流向的罪，

و مدعی خون مقتول، وی را خارج از شهر پیدا کرده، او را بکشد، عمل او قتل محسوب نمی‌شود،

28 因為那該留在避難城內，直到大司祭去世；大司祭死後，殺人者方可回到屬自己產業的地方：

چون آن شخص می‌بایستی تا هنگام مرگ کاهن اعظم در شهر پناهگاه می‌ماند و بعد از آن به ملک و خانهٔ خود بازمی‌گشت.

29 這是你們世世代代，在你們任何住處，應遵守的法令。

اینها برای تمامی قوم اسرائیل نسل اندر نسل قوانینی دائمی می‌باشند.

30 凡殺人的案件，應依據幾個證人的口供，才可以處決殺人犯；惟獨一人作證，不足以以人宣判死刑。

«هر کس شخصی را بکشد، به موجب شهادت چند شاهد، قاتل شناخته می‌شود و باید کشته شود. هیچ‌کس تنها به شهادت یک نفر نباید کشته شود.

31 對於被判死刑的殺人犯，你們不可取贖命金，，因為他應該死

هر وقت کسی قاتل شناخته شد باید کشته شود و نباید خونبهایی برای رهایی او پذیرفته شود.

32 同樣，你們對逃入避難城的人，亦不可取贖金，准他在大司祭死以前回到本鄉居住。

از پناهنده‌ای که در شهر پناهگاه سکونت دارد پولی برای اینکه به او اجازه داده شود قبل از مرگ کاهن اعظم به ملک و خانهٔ خویش بازگردد گرفته نشود.

33 你們不可玷污你們所居之地，因為血能玷污地；在那裏流了血，除非那殺人者的血，為那地沒有其他取潔的方法。

اگر این قوانین را مراعات کنید سرزمین شما آلوده نخواهد شد، زیرا قتل موجب آلودگی زمین می‌شود. هیچ کفاره‌ای برای قتل به‌جز کشتن قاتل پذیرفته نمی‌شود.

34 你們不可褻瀆你們所居之地，這地也是我居留之地，因為我上主是住在以色列子民中間」。

سرزمینی را که در آن ساکن خواهید شد نجس نسازید، زیرا من که یهوه هستم در آنجا ساکن می‌باشم.»