馬太福音 20
1 國好比一個家主，清晨出去為自己的葡萄園僱工人。
“Rangmong hasong ah arah likhiik. Saasiit mih wasiit ih rangkhano di heh potiik tong moot suh lakbiitte jamsun kata.
2 他與工人約定一天一個「德納」，就派他們到葡萄園去了。
Heh ih lakbi thaang ah ngunkholok loosiit heh sa doh kotheng ih baat rum ano, heh phekmoot daapkaat rumta.
3 約在第三時辰，又出去，看見另有些人在街上閒站著，
Heh thaangsang theng ni kaattiktom saapak akhuh di kah adi heh ih mih tumchap ruh ete japtupta,
4 就對他們說：你們也到我的葡萄園裏去吧！凡照公義該給的，我必給你們。
eno baat rumta, ‘sen nep nga phek nah potiik tong roongmoot kah an, ngah ih saasiit lakbi thaang koh et rumha.’
5 他們就去了。約在第六和在第九時辰，他又出去，也照樣做了。
Eno karumta. Erah lidi rangnithung saapoot asih nyi di nyia saasong saapoot ejom di nep heh ih mih emamah et daapkaat rumta.
6 約在第十二時辰，他又出去，看見還有些人站在那裏，就對他們說：為什麼你們站在這裏整天閒著？
Kaandang ko saapoot banga di, heh thaangsang theng ni we kah adi uh emamah mih tumchap ruh eah rah we tupta. ‘Sen aadi nitang ih tumjih uh lare thang ih tumte thaaba lan?’ heh ih cheng rumta.
7 他們對他說：因為沒有人僱我們。他給他們說：你們也到我的葡萄園裏去吧！
Seng biite o uh amuk,’ neng ih ngaakbaatta. ‘Ese, erah ang abah sen uh nga potiik tong ah roongmoot kah an.’ heh ih baat rumta.
8 到了晚上，葡萄園的主人對他的管事人說：你叫他們來，分給他們工資，由最後的開始，直到最先的。
“Rangjaako di, changte ih heh laksuh asuh baatta, ‘Phek mootte loong ah lompoon uno neng lakbi thaang ah korum uh, lithoon ih kaatte dowa phang korum uno jaakhothoon ih kaatte asuh lithoon et koh uh.’
9 那些約在第十一時辰來的人，每人領了一個「德納」。
Rangsa kaandang angta tokdi kaatte loong asuh ngunkholok loosiit ru et korum uh.
10 那些最先僱來的，心想自己必會多領，但他們也只領了一個「德納」。
Erah thoidi rangkhano di kaatte loong ah thok rumha no, neng ih seng bah ehan ih chotte ih thun rumta; ang abah uh neng suh uh ngunkholok loosiit ru et korumta.
11 他們一領了，就抱怨家主，
Eno neng ih ngun ah thaang rum ano changte wah ah joobaat rumta.
12 說：這些最後僱的人，不過工作了一個時辰，而你竟把他們與我們這整天受苦受熱的，同等看待。
‘Neng ame jeng rumta, arah miloong ah lithoondi saapootsiit luulu ba mothukta, seng ah nitang saakhaam adi mootti, ang abah uh an ih seng suh kohali thanthan korum hu nih!’
13 他答覆其中的一個說：朋友！我並沒有虧負你，你不是和我議定了一個「德納」嗎？
“‘Nga joonwah loong boichaat an, changte ih wasiit asuh liita, ‘Ngah ih sen tamokwaan rumra, sen suh saasiit lakbi ngunkholok loosiit kottheng ih waanti ah ekot et rumhala.
14 拿你的走吧！我願意給這最後來的和給你的一樣。
Amah ih sen lakbi ngun ah thaang ano nok nah wang an. Ngah ih lithoon ih ra taha loong asuh sen thanthan et kotsuh nooklang.
15 難道不許我拿我所有的財物，行我所願意的嗎？或是因為我好，你就眼紅嗎？
Ngah ngun ah nga thungthung ih tanih jen maak kang? Adoleh sen ih nga thungpun lam ih kohang asuh tam siikhaam han?’”
16 這樣，最後的，將成為最先的，最先的將成為最後的。」
Eno Jisu ih thoonbaat rumta, “Erah raangtaan ih o mina liwang thoon angla rah jaakhoh ih hoon ah, eno o jaakhoh thoon angte rah liwang thoon ih hoon ah.”
17 耶穌上耶路撒冷去，暗暗把十二個門徒帶到一邊，在路上對他們說：
Jisu Jirusalem ko ih chookwang adi, lam ni asih wanyi heliphante loong ah hiiksiit rum ano husah tiit baat rumta.
18 「看，我們上耶路撒冷去，人子要被交於司祭和經師，他們要定的死罪；
“Boichaat an,” “Seng ah Jirusalem ni chookwangli, eno erah nah Mina Sah ah romwah phokhoh nyia Hootthe nyootte loong lak nah jokoh rum ah. Neng ih kaanju ano tek haat rum ah
19 並且要把他給外邦人戲弄、鞭打、釘死；但第二天，他要復活。」
eno Ranglajatte loong lak nah korum ah, neng ih ngitkhuung rum ah, ruh ih nep buh rum ah, eno bangphak nah tek haat rum ah, enoothong sa jom lidoh we ngaaksaat eah.”
20 那時，載伯德兒子的母親，同自己的兒子前來，叩拜耶穌，請求衪一件事。
Eno Jebidi nusah heh sah miwasah nyi ah siit ano wang taha, eno heh lathong ni kotbon ano heh raangtaan ih re thuk suh, Jisu lasih ah jota.
21 耶穌對她說：「妳要什麼？ 」她回答說：「你叫我的這兩個兒子，在你王國內，一個坐在你的右邊，一個坐在你的左邊。」
“An tumjih suh nook uh?” Jisu ih chengta. Minuh rah ih ngaakbaatta, “An ih kakham hang, nga sah miwah sah nyia ah an luungwang ang udoh esiit ah dak hekko, esiit ah jaawah ko ih tongthuk uh.”
22 耶穌回答說：「你們不知道你們所求的是什麼，你們能飲我將要飲的爵嗎？ 」他們說：「我們能」
“Set ih tumjih suh hansih erah tajat kansih,” nyi suh liita. “Ngah ih marah chamchoh khap dowa jok ang erah ejen roong jok ni et hansih?” “Ejen roong jok heetih,” nyi ih ngaakbaatta.
23 耶穌對他們說：「我的爵你們固然要飲，但坐在右邊或左邊，不是我可以給的，而是我父給誰預備了，就給誰。」
“Jisu ih li nyuuta, setnyi eh ejen roong jok mok et hansih, “enoothong ngah dak hek jaawah o roong tongha erah ngah ih tajen dandje nyuura. Erah bah seng Wah ih o suh ban hoonha erah ba chotong ah.”
24 那十個聽了，就惱怒他們兩兄弟。
Heliphante wah asih loong ih erah chaat rum ano, soophonyi asuh rapne ih khah rumta.
25 耶穌叫過他們來說：「你們知道：外邦人有首長主宰他們，有大臣管轄他們。
Erah thoidi Jisu ih loongtang lompoon rum ano baat rumta, “Sen ih jat ehan ranglajatte mina loong pante adi jaatrep chaan jeela, eno mihak phokhoh loong adi jirep chaan aphaan jeela.
26 在你們中間卻不可這樣，誰若在你們中願意成為大的，就當作你們的僕役；
Erah bah uh, sen loong chamchi nah bah lah angjih. Sendung dowa o ih bah uh elong hoon tenthun ang anbah, wahoh laksuh jaatjaat chaak angjih;
27 誰若願意在你們中為首，就當作你們的奴僕。
adoleh sendung dowa jaakhoh angsuh thunte je anbah, sen ah wahoh dah elang jaatjaat eejih—
28 就如人子來不是受服，而是服事人，並交出自己的生命，為大眾作贖價。」
Mina Sah ah botseh mootkaat thuk suh tara taha, erah nang ih heteewah ah moh suh nyia mina hantek puipang suh ra taha.”
29 他們由耶里哥出來時，許多群眾跟隨耶穌。
Jisu nyi heliphante loong Jeriko nawa dokkhoom rum adi, miloong hantek roong phankhoom rumta.
30 有兩個瞎子坐在路旁，聽說耶穌路過，就喊叫說：「主，達味之子，可憐我們吧！」民眾責斥他們，
Edook wanyi lamkaang ni tong nyuutta wanyi ah ih Jisu daankhoom ah chaat nyu ano, toonriing nyuuta, “Dewid sah! Sek ah minchan we heetih.
31 他們不要作聲；他們反而更喊叫說：「主，達味之子，可憐我們吧！」
Miloong ih nyi ah kanja rum ano suusu ih tong suh baat rumta. Ang abah uh nyi ah erong rongwah ih boot riing nyuuta, “Dewid sah! Chuupha, Sek ah minchan weehe tih!”
32 耶穌就站住，叫過他們來，說：「你們願意我給你們做什麼？ 」
Jisu ih tangchap ano poon nyuuta. “Ngah ih set suh tumjih jen re konyu ha?” heh ih cheng nyuuta.
33 他們回答說：「主，叫我們的眼睛開開吧！
“Chuupha,” sek mik kaasiit jamhiitih!”
34 耶穌動了慈心，摸了他們的眼睛；他們就立刻看見了，也跟著衪去了。
Jisu heh minchan ah dong ano nyi mik adi taajota; erah damdam nyi ih laantup ruh ih nyuuta, eno roong phankhoom nyuuta.
