耶利米哀歌 5
1 上主，求你眷念我們的遭遇，垂顧憐視我們受的恥辱。
Iyong alalahanin, Oh Panginoon, kung anong dumating sa amin: iyong masdan, at tingnan ang aming pagkadusta.
2 我們的產業，轉入外人手中；我們的房舍，歸屬了異邦人。
Ang aming mana ay napasa mga taga ibang lupa, ang aming mga bahay ay sa mga taga ibang bayan.
3 我們自己變成了無父的孤兒，我們的母親好像寡婦一樣。
Kami ay mga ulila at walang ama; ang aming mga ina ay parang mga bao.
4 我們自己的水，必須用錢買來喝；我們自己的木柴，需要用款換來。
Aming ininom ang aming tubig sa halaga ng salapi; ang aming kahoy ay ipinagbibili sa amin.
5 重軛加在我們的頸項上，受人折磨迫害；我們困憊疲乏，不得安息。
Ang mga manghahabol sa amin ay nangasa aming mga leeg: kami ay mga pagod, at walang kapahingahan.
6 我們向埃及伸手，向亞述乞食充餓。
Kami ay nakipagkamay sa mga taga Egipto, at sa mga taga Asiria, upang mangabusog ng tinapay.
7 我們的祖先犯了罪，已不存在；我們卻要承擔他們的罪債；
Ang aming mga magulang ay nagkasala at wala na; At aming pinasan ang kanilang mga kasamaan.
8 原是奴隸的人，竟然統治我們，但沒有人解救我們，脫離他們的手。
Mga alipin ay nangagpupuno sa amin: walang magligtas sa amin sa kanilang kamay.
9 我們面臨曠野刀劍的威脅，該冒性命的危險，纔能得到食糧。
Aming tinatamo ang aming tinapay sa pamamagitan ng kapahamakan ng aming buhay, dahil sa tabak sa ilang.
10 我們的皮膚因飢餓而發炎，發熱有如火爐。
Ang aming balat ay maitim na parang hurno, dahil sa maningas na init ng kagutom.
11 婦女們在熙雍被人強姦，處女們在猶大遭人奸污。
Kanilang dinahas ang mga babae, sa Sion, ang mga dalaga sa mga bayan ng Juda.
12 王臣被人縛手吊起，長老的儀容受人凌辱，
Ang mga prinsipe ay nangabibitin ng kanilang kamay: ang mga mukha ng mga matanda ay hindi iginagalang.
13 青年人應該服役推磨，幼童倒在柴捆之下。
Ang mga binata ay nangagpapasan ng gilingan, at ang mga bata ay nangadudulas sa lilim ng kahoy.
14 長老們不再安坐城門口，青年們不再奏樂高歌。
Ang mga matanda ay wala na sa pintuang-bayan. Ang mga binata'y wala na sa kanilang mga tugtugin.
15 我們心中已毫無樂趣，我們的歌舞反而變成悲愁。
Ang kagalakan ng aming puso ay naglikat; ang aming sayaw ay napalitan ng tangisan.
16 我們頭上的花冠已經墮地。我們犯罪的人，確是有禍的!
Ang putong ay nahulog mula sa aming ulo: sa aba namin! sapagka't kami ay nangagkasala.
17 我們的心神所以徬徨，我們的眼睛所以模糊；
Dahil dito ang aming puso ay nanglulupaypay; dahil sa mga bagay na ito ay nagdidilim ang aming mga mata;
18 因為熙雍山已經荒蕪，狐狸成群出沒其間。
Dahil sa bundok ng Sion na nasira; nilalakaran ng mga zora.
19 上主，至於你，你永遠常存，你的寶座萬世不替。
Ikaw, Oh Panginoon, nananatili magpakailan man: ang iyong luklukan ay sa sali't saling lahi.
20 為什麼你常忘記我們﹖為什麼你常拋棄我們﹖
Bakit mo kami nililimot magpakailan man, at pinababayaan mo kaming totoong malaon?
21 上主，求你叫我們歸向你，我們必定回心轉意；求你重整我們的時代，如同往昔一樣。
Manumbalik ka sa amin, Oh Panginoon, at kami ay manunumbalik: baguhin mo ang aming mga araw na gaya nang una.
22 你豈能完全擯棄我們，豈能向我們憤怒到底﹖
Nguni't itinakuwil mo kaming lubos, ikaw ay totoong napoot sa amin.
