約伯記 8
1 叔亞人彼耳達得發言說：
Андин Шухалиқ Билдад җававән мундақ деди: —
2 這些話你要講到幾時﹖你口中的話像狂風要到何時﹖
«Сән қачанғичә мошуларни сөзләйсән? Ағзиңдики сөзләр күчлүк шамалдәк қачанғичә чиқиду?
3 天主豈能違背公道﹖全能者豈能屈枉正義﹖
Тәңри адаләтни бурмилиғучиму? Һәммигә Қадир адиллиқни бурмиламду?
4 若你的子女得罪了他，他必將他們交於罪過的權勢下。
Сениң балилириң Униң алдида гуна қилған болса, У уларниму итаәтсизлигиниң җазасиға тапшурған, халас.
5 你若急切尋覓天主，哀求全能者；
Бирақ әгәр өзүң һазир чин көңлүңдин Тәңрини издисәңла, Һәммигә Қадирға илтиҗа қилсаңла,
6 你若純潔正直，他必親來守護你，恢復你正義的居所。
Әгәр сән сап дил һәм дурус болған болсаң, Шүбһисизки, У сән үчүн ойғиниду, Чоқум сениң һәққанийлиғиңға толған туралғуңни гүлләндүриду.
7 你起初雖然微小，今後必要興隆強大。
Сән дәсләптә етиварсиз қаралған болсаңму, Бирақ сән ахирида чоқум техиму гүллинисән.
8 請你查問上一代，細想祖先的經驗；
Шуңа сәндин өтүнәйки, өткәнки дәвирләрдин сорап баққин, Уларниң ата-бовилириниң издинишлиригиму көңүл қойғин
9 因為我們由昨日纔有，本來一無所知；我們在世上的日月，好似影子。
(Чүнки биз болсақ түнүгүнла туғулғанмиз; Күнлиримиз пәқәт бир сайә болғачқа, һеч немини билмәймиз).
10 他們必訓誡你，指教你，向你說出內心的話：
Саңа көрсәтмә берип үгәтәләйдиған улар әмәсму? Улар өз көңлидикини саңа сөзлимәмду?
11 蒲草不在池沼內，怎能長大﹖蘆葦沒有水，怎會長起﹖
Латқа болмиса йекәнләр егиз өсәләмду? Қомушлуқтики от-чөпләр сусиз өсәләмду?
12 在茁壯中，尚未砍下，已先百草而枯萎。
Улар йешил пети болуп, техичә орулмиған болсиму, Һәр қандақ от-чөптин тез тозуп кетиду.
13 凡忘記天主的，他的末路也是這樣：惡人的希望必化為泡影。
Тәңрини унтуған кишиләрниң һәммисиниң ақивәтлири мана шундақтур; Ипласларниң үмүти мана шундақ йоққа кетәр.
14 他的依靠好似游絲，他的憑藉有如蛛網。
Чүнки униң таянғини чүрүк бир нәрсә, халас; Униң ишәнгини болса өмчүкниң торидур, халас.
15 他倚恃自己的家，但它卻站立不住；他要依附自己的住所，住所卻不能久存。
У өз угисиға йөлиниду, бирақ у мәзмут турмайду; У уни чиң тутувалған болсиму, бирақ у бәрдашлиқ берәлмәйду.
16 它在日光下而青蔥，枝蔓爬滿了園囿，
У қуяш астида көклигән болсиму, Униң пиләклири өз беғини қаплиған болсиму,
17 根盤據在石堆上，纏繞在石屋上。
Униң йилтизлири таш догисиға чирмишип кәткән болсиму, У ташлар арисида орун издигән болсиму,
18 若有人從原處把它拔除，那地必否認說：「我未曾見過它。」
Лекин [Худа] уни орнидин юливәтсә, Әшу йәр униңдин тенип: «Мән сени көрмигән!» — дәйду.
19 看，它要腐爛在路上，必從地上生出另一棵。
Мана униң йолиниң шатлиғи! Униңдин кейин орниға башқилири тупрақтин үниду.
20 天主決不棄捨完善的人，也決不支持惡人的勢力。
Қара, Худа дурус адәмни ташлимайду, Яки яманлиқ қилғучиларниң қолини тутуп уларни йөлимәйду.
21 你的口角必再洋溢著喜悅，你的唇邊必再充滿歡笑。
У йәнә сениң ағзиңни күлкә билән, Ләвлириңни шатлиқ авазлири билән толдуриду,
22 憎恨你的必蒙受羞辱，惡人的帳幕必化為烏有。
Саңа нәпрәтләнгәнләргә шәрмәндилик чаплиниду, Әскиләрниң чедири йоқитилиду».
