約伯記 7
1 人生在世，豈不像服兵役﹖人的歲月，豈不像傭工的時日﹖
Izali czas nie jest zamierzony człowiekowi na ziemi? a jako dni najemnicze nie są dni jego?
2 有如奴工切望陰涼，傭工期待工資：
Jako sługa pragnie cienia, a jako najemnik czeka końca pracy swojej:
3 這樣，我也只有承受失意的歲月，為我注定的苦痛長夜。
Takiem ja prawem dziedzicznem wziął miesiące próżne, a nocy boleśne są mi naznaczone.
4 我臥下時說：「幾時天亮﹖」我起來時又說：「黑夜何時到﹖」我整夜輾轉反側，直到天亮。
Układęli się, tedy mówię: Kiedyż wstanę? a rychło pominie noc? i pełen bywam myślenia aż do świtania.
5 我的肉身以蛆蟲與泥皮為衣，我的皮膚破裂流膿。
Obleczone jest ciało moje w robaki i w plugastwo z prochu; skóra moja popadała się, i rozsiadła się.
6 我的日月速於織梭，也因無希望而中斷。
Dni moje prędsze są, niż czółnek tkacki, i strawione są bez nadziei.
7 請你記住：我的生命無非像一口氣，我的眼再也見不到幸福。
Wspomnij, o Panie! iż wiatrem jest żywot mój, nie wróci się oko moje, aby widziało dobre rzeczy.
8 注目於我的，再也見不到我；你的眼看我時、我已不在了。
Ani mię ogląda oko, które mię widywało; oczy twoje obrócone będą na mię, a mnie nie będzie.
Jako niszczeje obłok i przemija, tak zstępujący do grobu nie wynijdzie; (Sheol h7585)
10 不再回家，本鄉也不認識他。
Nie wróci się więcej do domu swego, ani go więcej pozna miejsce jego.
11 為此，我不能再閉口不言，我要吐露我心靈的憂愁，陳述我靈魂的苦楚。
Przetoż ja nie mogę zawściągnąć ust moich; mówić będę w utrapieniu ducha mego, będę rozmawiał w gorzkości duszy mojej.
12 我豈是海洋或海怪﹖你竟派遣警衛把守我。
Izażem ja jest morze, albo wieloryb, zasię mię osadził strażą?
13 我若想：「我的床榻會寬慰我，我的臥舖會減輕我的痛苦。」
Gdym rzekł: Pocieszy mię łoże moje, i ulży mi narzekania mego pościel moja:
14 你就以噩夢擾亂我，以異像驚嚇我。
Tedy mię straszysz przez sny, i przez widzenia trwożysz mną.
15 我的心靈寧願窒息，寧死不願受此苦痛。
A przetoż obrała sobie powieszenie dusz moja, a śmierć raczej, niż zostać w kościach.
16 我已筋疲力盡，活不下去。任憑我去罷! 因為我的日月僅是一口氣。
Sprzykrzyłem sobie żywot, nie wiecznie będę żyw. Zaniechajże mię, bo marnością są dni moje.
17 人算什麼，你竟如此顯揚他，將他置諸心頭，
Cóż jest człowiek, że go tak wielce ważysz? a że przykładasz ku niemu serce twoje?
18 天天早晨看護他，時刻不斷考察他﹖
A że go nawiedzasz na każdy zaranek? i na każdą chwilę doświadczasz go?
19 你到何時纔不注視我，而讓我輕鬆咽一下唾沫﹖
Pokądże się nie odwrócisz odemnie? a nie zaniechasz mię, ażbym przełknął ślinę moję?
20 監察人者啊! 我犯罪與你何干﹖為何叫我當你的箭靶，使我成為你的重擔﹖
Zgrzeszyłem, cóż mam czynić? o stróżu ludzki! czemuś mię sobie za cel położył, abym był sam sobie ciężarem?
21 為何你不肯容忍我的過錯，寬赦我的罪惡﹖不久我將臥在塵土中，任你尋找我，我已不在了。
Przecz nie odejmiesz przestępstwa mego, i nie przepuścisz nieprawości mojej? Bo się teraz w prochu położę, a choćbyś mię szukał rano, nie będzie mię.
