約伯記 6
1 約伯回答說：
Аюп җававән мундақ деди: —
2 恨不得有人衡量衡量我的痛苦，把我所受的災禍一起放在天秤上!
«Аһ, мениң дәрдлик зарлирим таразида өлчәнсә! Аһ, бешимға чүшкән барлиқ балаю-қаза булар билән биллә таразиланса!
3 它們重過海岸的沙粒，難怪我出言冒失。
Шундақ қилинса у һазир деңиздики қумдин еғир болуп чиқиду; Шуниң үчүн сөзлирим тәлвиләрчә болуватиду.
4 因為全能者的箭射中了我，我的心靈喝盡它們的毒汁，天主的恐嚇列陣攻擊我。
Чүнки Һәммигә Қадирниң оқлири маңа санҗилип ичимдә туруватиду, Уларниң зәһирини роһум ичмәктә, Тәңриниң вәһимилири маңа қарши сәп түзүп һуҗум қиливатиду.
5 野驢有青草，難道還嘶叫﹖牛對著草料，難道還吼鳴﹖
Явайи ешәк от-чөп тапқанда һаңрамду? Кала болса йәм-хәшәк үстидә мөрәмду?
6 淡而無鹽的食物，豈能下咽﹖蛋白能有什麼滋味﹖
Туз болмиса тәмсиз нәрсини йегили боламду? Хам тухумниң еқиниң тәми барму?
7 這使我厭惡的食物，我實不願沾唇。
Җеним уларға тәгсиму сәскинип кетиду, Улар маңа жиркиничлик тамақ болуп туюлиду.
8 惟願我的祈求實現，願天主滿全我的希望!
Аһ, мениң тәшна болғиним кәлсиди! Тәңри интизаримни иҗабәт қилсиди!
9 願天主擊毀我，鬆手使我消滅!
Аһ, Тәңри мени янчип ташлисун! У қолини қоюветип җенимни үзүп ташлашқа мувапиқ көрсиди!
10 這樣，我仍有安慰，在悽慘的痛苦中，仍然喜悅，因為我沒有違犯聖者的教訓。
Шундақ болса, маңа тәсәлли болатти, Һәтта рәһимсиз ағриқларда қийналсамму, шатлинаттим; Чүнки Муқәддәс Болғучиниң сөзлиридин танмиған болаттим!
11 我有什麼力量使我期待，有什麼結局使我拖延生命﹖
Мәндә өлүмни күткидәк йәнә қанчилик мағдур қалди? Мениң сәвир-тақәтлик болуп һаятимни узартишимниң немә нәтиҗиси болар?
12 我的力量豈有巖石之堅﹖我的肉身豈是銅製的﹖
Мениң күчүм таштәк чиңму? Мениң әтлирим мистин ясалғанмиди?
13 在我內還能找到什麼作援助﹖任何扶助豈不都遠離了我﹖
Өзүмгә ярдәм бәргидәк мағдурум қалмиди әмәсму? Һәр қандақ әқил-тәдбир мәндин қоғливетилгән әмәсму?
14 誰不憐憫自己的友人，就是放棄了敬畏天主之心。
Үмүтсизлинип кетиватқан кишигә дости меһриванлиқ көрсәтмики зөрүрдур; Болмиса у Һәммигә қадирдин қорқуштин ваз кечиши мүмкин.
15 我的兄弟們詭詐有如溪水，有如水過即乾的河床。
Бирақ бурадәрлирим вақитлиқ «алдамчи ериқ» сүйидәк, Маңа һелигәрлик билән муамилә қилмақта; Улар сулири еқип түгигән ериққа охшайду.
16 溪水因結冰而混濁，積雪掩蓋在其上；
Еригән муз сулири ериққа киргәндә улар қаридап кетиду, Қарлар уларниң ичидә йоқилип кетиду,
17 季節一溫暖，溪水即竭，天氣一炎熱，河床即乾。
Улар пәсилниң иллиши билән қуруп кетиду; Һава иссип кәткәндә, изидин йоқилип кетиду.
18 商隊離開大道，走入荒野，因而喪命。
Сәпәрдашлар маңған йолидин чиқип, ериққа бурулиду; Улар ериқни бойлап меңип, чөлдә езип өлиду.
19 特瑪的商隊觀望，舍巴的客旅期待，
Темалиқ карванларму ериқ издәп маңди; Шебалиқ содигәрләрму уларға үмүт билән қариди;
20 但他們的希望落了空，他們不管到了那裏，必狼狽不堪。
Бирақ улар ишәнгинидин үмүтсизлинип номуста қалди; Улар әшу йәргә келиши билән паракәндичиликкә учриди.
21 現今你們待我也是一樣：看見了我，就驚惶失措。
Мана силәр уларға охшаш [маңа тайини] йоқ болуп қалдиңлар; Силәр қорқунучлуқ бир вәһимини көрүпла қорқуп кетиватисиләр.
22 難道我說過：「請送我禮物! 把你們的財產送我一分﹖
Мән силәргә: «Маңа бериңлар», Яки: «Маңа мал-мүлүклириңлардин һәдийә қилиңлар?» — дегәнни қачан дәп баққан?
23 救我擺脫仇人的權勢，贖我脫離殘暴者的掌握﹖」
Яки: «Мени езитқучиниң қолидин қутқузуңлар!» Яки «Зораванларниң қолидин гөрүгә пул бәрсәңлар!» дәп баққанму?
24 請教訓我! 我必靜聽。我有什麼錯，請指示我!
Маңа үгитип қоюңлар, сүкүт қилимән; Нәдә йолдин чиққанлиғимни маңа көрситип бериңлар.
25 正義的言詞是多麼甘美! 但你們的責斥是指摘什麼﹖
Тоғра сөзләр немидегән өткүр-һә! Бирақ әйиплириңлар зади немини испатлалайду?!
26 你們豈能只在言詞上吹毛求疵﹖以絕望者的話當耳邊風﹖
Үмүтсизләнгән кишиниң гәплири өтүп кетидиған шамалдәк турса, Пәқәт сөзләрнила әйиплимәкчимусиләр?
27 你們只想對孤兒擲骰下注，以你們的朋友作商品。
Силәр житим-йесирларниң үстидә чәк ташлишисиләр! Дост-бурадириңлар үстидә содилишисиләр!
28 現今請你們注視我，在你們注視之下，我決不說謊。
Әнди маңа йүз туранә қарап беқиңлар; Алдиңлардила ялған сөз қилаламдим?
29 請你們再想一下，不要不公；請你們三思，我的正義仍然存在!
Өтүнимән, болди қилиңлар, гуна болмисун; Раст, қайтидин ойлап беқиңлар, Чүнки өзүмниң тоғрилиғим [таразида] туриду.
30 我的唇舌上豈有不義﹖我的口腔難道不辨邪正﹖
Тилимда хаталиқ барму? Тилим яманлиқни зади теталмасму?
