約伯記 4
1 特曼人厄里法次開始說：
Теманлиқ Елифаз җававән мундақ деди: —
2 人若和你講話，你能忍受嗎﹖但誰又能忍住不說﹖
«Бириси сән билән сөзләшмәкчи болса, еғир аламсән? Бирақ ким ағзиға кәлгән гәпни жутуваталайду?
3 看，你曾勸戒過許多人，堅固過軟弱無能的人；
Қара, сән көп адәмләргә тәлим-тәрбийә бәргән адәмсән, Сән җансиз қолларға күч бәргәнсән,
4 你的話扶起了跌倒的人，堅固了膝弱無力的人；
Сөзлириң дәлдәңшип аран маңидиғанларни риғбәтләндүргән, Тизлири пүкүлгәнләрни йөлигәнсән.
5 但是現今災禍一臨於你，你就萎靡不振；一接觸你，你就沮喪失意。
Бирақ һазир нөвәт саңа кәлди, Шуниңлиқ билән һалиңдин кәттиң, Балаю-апәт саңа тегиши билән, Сән алақзадә болуп кәттиң.
6 你敬畏天主之情，豈不是你的依靠﹖你完善的行為，豈不是你的希望﹖
Ихласмәнлигиң таянчиң болуп кәлмигәнму? Йоллириңдики дуруслуқ үмүтүңниң асаси әмәсмиди?
7 請想：那有無辜者喪亡﹖那有正直者消逝﹖
Есиңгә ал, ким бегуна туруп вәйран болуп баққан? Дурусларниң һаяти нәдә үзүлүп қалған?
8 照我所見：那播種邪惡的，必收邪惡；散佈毒害的，必收毒害。
Мән көргинимдәк, гуна билән йәр ағдуруп аваричилик териғанлар, Охшашла һосул алиду.
9 天主一噓氣，他們即滅亡；一發怒氣，他們即消失。
Тәңриниң бир нәпәси биләнла улар гумран болиду, Униң ғәзивиниң партлиши билән улар йоқилип кетиду.
10 獅吼豹嗥完全止息，幼獅的牙齒也被打碎；
Ширниң һөкирәшлири, Һәм әшәддий ширниң авази [бар болсиму], Шир асланлириниң чишлири сундурулиду;
11 壯獅因缺獵物而滅絕，牝獅幼子各自東西離散。
Батур шир болса ов тапалмай йоқилишқа йүзлиниду, Чиши ширниң күчүклири чечилип кетиду.
12 我竊聽到一句話，我耳聽見細語聲。
— Мана, маңа бир сөз ғайипанә кәлди, Қулиқимға бир шивирлиған аваз кирди,
13 當人沉睡時，夜夢多幻象；
Түн кечидики ғайипанә көрүнүшләрдин чиққан ойларда, Адәмләрни чоңқур уйқа басқанда,
14 我恐怖戰慄，全身骨頭發抖。
Қорқунуч вә титрәкму мени басти, Сүйәк-сүйәклиримни титритивәтти;
15 寒風掠過我面，使我毛髮悚然。
Көз алдимдин бир роһ өтүп кәтти; Бәдинимдики түклирим һүрпийип кәтти.
16 他停立不動，但我不能辨其形狀；我面前出現形影，我聽見細微的聲音：
У роһ орнида мидирлимай турди, бирақ турқини көрәлмидим; Көз алдимда бир гәвдә турупту; Шивирлиған бир аваз аңланди: —
17 人豈能在天主前自以為義﹖在造他者前，自以為潔﹖
«Инсан балиси Тәңридин һәққаний болаламду? Адәм өз Яратқучисидин пак болаламду?
18 看，他的僕役，他還不信；他的使者，他還歸罪，
Мана, У Өз қуллириға ишәнмигән, Һәтта пәриштилириниму «Наданлиқ қилған!» дәп әйиплигән йәрдә,
19 何況那以泥屋為居所，以塵土為基礎的人! 他們為人踐踏，有如蠹蟲；
Ули топилардин болған инсанлар, Лайдин ясалған өйләрдә турғучилар қандақ болар!? Улар пәрванидинму асанла янҗилиду!
20 晨昏間即化為齏粉，永遠消亡而無人一顧。
Улар таң билән кәч арилиғида кукум-талқан болиду; Улар һеч ким нәзиригә алмиған һалда мәңгүгә йоқилиду.
21 幕索如已自斷，他們豈不是因缺少智慧而死亡﹖
Уларниң чедир таниси жулуп ташланғанғу? Улар һеч даналиққа техи еришмәйла өлүп кетиду!».
