< 約伯記 39 >
Dağ keçilərinin nə vaxt doğduğunu bilirsənmi? Maralların balalamasının vaxtını sən gözləyirsənmi?
2 你豈能計算牠們懷孕的月分,預知牠們生產的日期﹖
Onlar boğaz olanda ayını-gününü sən sayırsanmı? Nə vaxt doğacaqlarını bilirsənmi?
Diz çöküb balalarını doğar, Ağrılardan qurtarar.
4 幼雛健壯,在原野中長大;牠們一去,即不再返回。
Balaları çöldə böyüyüb güc alar, Gedər, geri qayıtmaz.
Kim vəhşi eşşəyi azad buraxdı? Kim onun iplərini açdı?
Ona çölləri məskən verdim, Şoran düzləri ona yurd etdim.
O, şəhərdəki izdihama gülər, Sahibinin hay-küyünü eşitməz.
Təpələri dolaşıb otlar, Yaşıllığı axtarar.
Çöl öküzü sənə xidmət etmək istəyərmi? Gecəni sənin axurunda keçirərmi?
Kotan sürsün deyə onu boyunduruğa sala bilərsənmi? Ardınca dərələrdə şırım aça bilərmi?
Onun hədsiz gücünə bel bağlaya bilərsənmi? Ona ağır iş gördürə bilərsənmi?
Çöl öküzünə etibar edə bilərsən ki, Əkininin məhsulunu daşısın, Onu xırmanına yığsın?
Dəvəquşu qanadını sevinclə çırpar, Amma onun qanadı nə leyləyin qanadları ilə, Nə də ki pərləri ilə müqayisə olunur.
Yerdə yumurtalayır, Onları toz-torpaq üstündə qızdırır.
Yadından çıxarır ki, yumurtalar ayaq altında sınır, Çöl heyvanlarının ayağı altında qalır.
16 牠苛待雛鳥,若非己出,雖徒受苦痛,也毫不關心。
Balaları ilə elə sərt rəftar edir ki, Elə bil özününkü deyil, Çəkdiyi zəhmətin boşa getməsindən narahat olmaz.
17 因為天主沒有賜牠這本能,也沒有把良知賜給牠。
Çünki Allah ona müdriklik verməyib, Ona dərrakə bəxş etməyib.
Qaçmaq üçün yenə qanad açanda Ata və atlıya gülər.
19 馬的力量,是你所賜﹖牠頸上的長騣,是你所披﹖
Ata güc verən sənsənmi? Boynuna yalı qoyan sənsənmi?
20 你豈能使牠跳躍如蚱蜢﹖牠雄壯的長嘶,實在使人膽寒。
Onu çəyirtkə kimi tullandıran sənsənmi? Onun təmtəraqlı kişnəməsi xof salır.
Dərələrə ayağını bərk vurur, Öz qüvvəsi ilə sevinib-coşur, Silahlıların qabağına çıxır.
Qorxuya gülər, heç bir şeydən çəkinməz, Qılınc qarşısında ayağını geri çəkməz.
23 牠背上的箭袋震震作響,還有閃爍發光的矛與槍。
Onun üstündə oxdan cingildəyir, Parlaq nizə və mizraq şimşək tək keçir.
24 牠一聞號角,即不肯停蹄,急躁狂怒,不斷啃地。
Coşanda qəzəblənib yeri-yurdu qapır, Şeypur çalınan kimi yerindən dik atılır.
25 每次號角一鳴,牠必發出嘶聲,由遠處已聞到戰爭的氣息,將領的號令和士卒的喊聲。
Şeypur çalınanda “hiaaa!” deyib kişnəyir, Döyüş qoxusunu, sərkərdələrin gurlayan səsini, Döyüşün nərəsini uzaqdan hiss edir.
Məgər qırğı sənin dərrakənləmi uçur, Cənuba tərəf qanad açır?
Məgər qartal sənin əmrinləmi göyə qalxır, Uca yerlərdə özünə yuva qurur?
Sıldırım qayalarda yaşayır, Şiş uclu qayalarda məskən salır.
Oradan şikarını axtarır, Gözləri onları uzaqdan görür.
Onun balaları qanla qidalanır, Harada leş olsa, o da oradadır».