約伯記 37
1 為此我心戰慄，跳離它的原位。
Шундақ, жүригимму буни аңлап тәвринип кетиватиду, Жүригим қепидин чиқип кетәй, деди.
2 你們且細聽天主的怒吼聲，聽那從他口中發出的巨響。
Мана аңлиғина! Униң һөкиригән авазини, Униң ағзидин чиқиватқан гүлдүрмама авазини аңла!
3 他令閃電炫耀天下，使之照射地極；
У авазини асман астидики пүткүл йәргә, Чақмиқини йәрниң қәригичә йәткүзиду.
4 接著是雷聲隆隆，那是天主威嚴之聲；他的巨聲一響，沒有什麼能夠阻止。
Чақмақтин кейин бир аваз һөкирәйду; Өз һәйвитиниң авази билән у гүлдүрләйду, Авази аңлиниши биләнла һеч аянмай чақмақлириниму қоюветиду.
5 天主每以巨響施行奇事，做出我們莫測的事。
Тәңри авази билән карамәт гүлдүрләйду, Биз чүшинәлмәйдиған нурғун қалтис ишларни қилиду.
6 他命令雪說：「落在大地上! 」對暴雨說：「傾盆而降! 」
Чүнки у қарға: «Йәргә яғ!», Һәм һөл-йеғинға: «Күчлүк ямғур бол!» дәйду.
7 人人都停止活動，為叫人知道，這是他的作為。
У барлиқ инсанни өзиниң яратқанлиғини билсун дәп, Һәммә адәмниң қолини булар билән тосуп қойиду;
8 野獸逃回洞穴，臥於自己的窩中。
Явайи һайванлар өз угисиға кирип кетиду, Өз қоналғусида турғузулиду.
9 暴風來自南極密宮，嚴寒出自極北之地。
Боран-чапқун коһиқаптин келиду, Һәм соғ-зимистан таратқучи шамаллардин келиду.
10 天主噓氣成冰，使大水凝成一片。
Тәңриниң нәпәси билән муз һасил болиду; Бепаян сулар қетип қалиду.
11 他使雲霧滿涵濕氣，使閃光穿過烏雲。
У йәнә қоюқ булутларға мол нәмлик жүкләйду, У чақмақ көтиридиған булутни кәң йейип қойиду.
12 雷電照他的指示旋轉，全照他的命令實行於地面，
Улар пүткүл йәр-зимин йүзидә У буйруған ишни иҗра қилиш үчүн, Униң йолйоруқлири билән һәряққа бурулиду.
13 或為懲戒大地，或為施行恩惠。
Яки тәрбийә тайиғи болуши үчүн, Яки Өз дунияси үчүн, Яки Өз рәһимдиллигини көрситиш үчүн У [булутлирини] кәлтүриду.
14 約伯啊! 你且側耳細聽這事，立著沉思天主的奇事!
И Аюп, буни аңлап қой, Тәңриниң карамәт әмәллирини тонуп йетип шүк тур.
15 你豈能知道天主怎樣發命，怎樣使雲中電光閃爍﹖
Тәңриниң булутларни қандақ сәптә турғузғанлиғини биләмсән? Униң булутиниң чақмиқини қандақ чақтуридиғанлиғиниму биләмсән?
16 雲怎樣浮動，全知者的奇妙化工，你豈能明白﹖
Булутларниң қандақ қилип бошлуқта муәлләқ туридиғанлиғини, Билими мукәммәл Болғучиниң карамәтлирини биләмсән?
17 當南風吹起，大地鎮靜時，你的衣服豈不是發暖﹖
Һәй, Униң қандақ қилип йәр-зиминни җәнупдики шамал билән тиничландуруп, Сени кийим-кечигиңниң оттәк исситқинини биләмсән?
18 你豈能同他展開蒼天，使它堅固如鑄成的銅鏡﹖
Сән Униңға һәмраһ болуп асманни худди қуюп чиқарған әйнәктәк, Мустәһкәм қилип яйғанмидиң?!
19 我們昏愚，不能講話，請教訓我們怎樣答覆他。
Униңға немини дейишимиз керәклигини бизгә үгитип қойғин! Қараңғулуғимиз түпәйлидин биз дәвайимизни җайида сәпкә қоялмаймиз.
20 我說話時，能給他講述些什麼新事﹖世人說話後，豈算是告訴他一項新聞﹖
Униңға «Мениң Саңа гепим бар» дейиш яхшиму? Ундақ дегүчи адәм жутулмай қалмайду!
21 人現今看不見陽光照耀天空，除非等到風過天晴。
Әнди шамаллар келип булутларни тарқитиветиду, Бирақ булутлар арисидики қуяш нуриға адәмләр беваситә қарап туралмайду. Қуяшниң алтун рәңги шимал тәрәптинму пәйда болиду; Тәңриниң һозурида дәһшәтлик һәйвәт бардур. Һәммигә Қадирни болса, биз Уни мөлчәрләлмәймиз; Қудрити қалтистур, Униң адалити улуқ, һәққанийлиғи чоңқур, Шуңа У адәмләргә зулум қилмайду.
22 金光來自北方，天主的左右有威嚴可怕的異光。
23 全能者是我們不可接近的，他的能力和正義，高超絕倫；他公義正道，決不欺壓。
24 所以人應敬畏他；但那心中自以為聰慧的，他卻不眷顧。
Шуңа адәмләр Униңдин қорқиду; Көңлидә өзини дана чағлайдиғанларға У һеч етивар қилмайду».
