約伯記 30

1 但現今年紀小於我的人，都嘲笑我；這些人的父親，我都不屑於列在守我羊群的狗中。

Ale teraz śmieją się ze mnie młodsi nad mię w latach, których ojcówbym ja był nie chciał położyć ze psami trzody mojej.

2 他們的精力已經喪失，他們手臂的力量，對我還有何用﹖

Acz na cóżby mi się była siła rąk ich przydała? bo przy nich starość ich zginęła.

3 他們因貧乏和饑饉而消瘦，咀嚼曠野裏的草根，以及荒山野嶺所生的荊棘。

Albowiem dla niedostatku i głodu samotni byli, i uciekali na niepłodne, ciemne, osobne, i puste miejsce;

4 他們由叢莽中採取鹹菜，以杜松根做自己的食物。

Którzy sobie rwali chwasty po chróstach, a korzonki jałowcowe były pokarmem ich.

5 人將他們由人群中逐出，在他們後面喊叫有如追賊；

Z pośrodku ludzi wyganiano ich; wołano za nimi jako za złodziejem,

6 他們只得避居於深谷，住在山洞和岩穴中；

Tak, iż w łożyskach potoków mieszkać musieli, w jamach podziemnych i w skałach.

7 在荊棘叢中哀歎，在葛藤下蝟縮。

Między chróstami ryczeli, pod pokrzywy zgromadzali się.

8 這些人都是流氓的後代，都是無名氏之子孫，由本國驅逐境外的。

Synowie ludzi wzgardzonych, i synowie ludzi bezecnych, podlejsi byli nad proch ziemi.

9 但現今我竟成了他們的歌謠，做了他們的話柄。

Alem teraz pieśnią ich, i stałem się im przypowieścią.

10 他們因憎惡我而遠離我，竟任意向我臉上吐唾沫。

Brzydzą się mną, a oddalają się odemnie, i na twarz moję plwać się nie wstydzą.

11 他們解開了韁繩以攻擊我，在我面前除掉了轡頭。

Bo Bóg powagę moję odjął i utrapił mię; dlatego oni wędzidło przed twarzą moją odrzucili.

12 下流之輩在我右邊起來，向我投擲石頭，築成一條使我喪亡的路。

Po prawicy mojej młodzikowie powstawają, nogi moje potrącają, i torują na przeciwko mnie drogi zginienia swego.

13 他們破壞了我的道路，使我跌仆，卻沒有人阻止他們。

Popsuli ścieszkę moję, i nędzy do nędzy mojej przyczynili, a nie potrzebują do tego pomocnika.

14 他們由寬大的缺口進入，輾轉於廢墟之中。

Jako przerwą szeroką napadają na mię, i na spustoszenie moje walą się.

15 恐怖臨於我身，我的尊榮如被風吹散，我的救恩如浮雲逝去。

Obróciły się przeciwko mnie strachy, jako wiatr ściągają duszę moję; bo jako obłok przemija zdrowie moje.

16 現今我的心神已頹廢，憂患的日子不放鬆我。

A teraz we mnie rozlała się dusza moja; ogarnęły mię dni utrapienia;

17 夜間痛苦刺透我骨，我的脈絡都不得安息。

Które w nocy wiercą kości moje we mnie, skąd żyły moje nie mają odpoczynku.

18 天主以大力抓住我的衣服，握緊我長衣的領口，

Dla wielkiej boleści zmieniła się szata moja, a jako kołnierz sukni mojej ściska mię.

19 將我投入泥中，使我變成灰土。

Wrzucił mię w błoto, a jestem podobien prochowi i popiołowi.

20 天主啊! 我向你呼號，你不回答我；我立起來，你也不理睬我。

Wołam do ciebie, a nie wysłuchujesz mię; stoję przed tobą, a nie patrzysz na mię.

21 你對我變成了暴君，用你有力的手迫害我。

Odmieniłeś mi się w okrutnego, a mocą ręki twej sprzeciwiasz mi się.

22 你將我提起，乘風而去，使我在狂風中飄搖不定。

Podnosisz mię na wiatr, i wsadzasz mię nań, a zdrowemu rozsądkowi rozpłynąć się dopuszczasz.

23 我知道你要導我於死亡，到眾生聚集的家鄉。

Wiemci, że mię na śmierć podasz, i do domu wszystkim żyjącym naznaczonego.

24 若窮人遇到不幸向我求救，我豈不伸手去援助他﹖

Wszakże na grób nie ściągnie ręki swej, a gdy ich niszczyć będzie, wołać nie będą.

25 他人遭難，我豈沒有流淚﹖人窮乏，我的心豈沒有憐憫﹖

Izalim nie płakał nad dniem utrapionego? izali się nie smuciła dusza moja nad ubogim?

26 我希望幸福，來的卻是災禍；我期待光明，黑暗反而來臨。

Gdym dobrego oczekiwał, oto przyszło złe; a gdym się spodziewał światłości, przyszła ciemność.

27 我內心煩惱不安，痛苦的日子常臨於我。

Wnętrzności moje wezwrzały, a nie uspokoiły się, i ubieżały mię dni utrapienia.

28 我憂悶而行，無人安慰我，我要在集會中起立喊冤。

Chodzę szczerniawszy, ale nie od słońca; powstaję i wołam w zgromadzeniu.

29 我成了豺狼的兄弟，成了駝鳥的伴侶。

Stałem się bratem smoków, a towarzyszem strusiów młodych.

30 我的皮膚變黑，我的骨頭因熱灼焦，

Skóra moja poczerniała na mnie, i kości moje wypiekły się od upalenia.

31 我的琴瑟奏出哀調，我的簫笛發出哭聲。

Obróciła się w lament harfa moja, a instrument mój w głos płaczących.