約伯記 30
1 但現今年紀小於我的人，都嘲笑我；這些人的父親，我都不屑於列在守我羊群的狗中。
Αλλά τώρα οι νεώτεροί μου την ηλικίαν με περιγελώσι, των οποίων τους πατέρας δεν ήθελον καταδεχθή να βάλω μετά των κυνών του ποιμνίου μου.
2 他們的精力已經喪失，他們手臂的力量，對我還有何用﹖
Και εις τι τωόντι ηδύνατο να με ωφελήση η δύναμις των χειρών αυτών, εις τους οποίους η ισχύς εξέλιπε;
3 他們因貧乏和饑饉而消瘦，咀嚼曠野裏的草根，以及荒山野嶺所生的荊棘。
Δι' ένδειαν και πείναν ήσαν απομεμονωμένοι· έφευγον εις γην άνυδρον, σκοτεινήν, ηφανισμένην και έρημον·
4 他們由叢莽中採取鹹菜，以杜松根做自己的食物。
έκοπτον μολόχην πλησίον των θάμνων και την ρίζαν των αρκεύθων διά τροφήν αυτών.
5 人將他們由人群中逐出，在他們後面喊叫有如追賊；
Ήσαν εκ μέσου δεδιωγμένοι· εφώναζον επ' αυτούς ως κλέπτας.
6 他們只得避居於深谷，住在山洞和岩穴中；
Κατώκουν εν τοις κρημνοίς των χειμάρρων, ταις τρύπαις της γης και τοις βρόχοις.
7 在荊棘叢中哀歎，在葛藤下蝟縮。
Μεταξύ των θάμνων ωγκώντο· υποκάτω των ακανθών συνήγοντο·
8 這些人都是流氓的後代，都是無名氏之子孫，由本國驅逐境外的。
άφρονες και δύσφημοι, εκδεδιωγμένοι εκ της γης.
9 但現今我竟成了他們的歌謠，做了他們的話柄。
Και τώρα εγώ είμαι το τραγώδιον αυτών, είμαι και η παροιμία αυτών.
10 他們因憎惡我而遠離我，竟任意向我臉上吐唾沫。
Με βδελύττονται, απομακρύνονται απ' εμού, και δεν συστέλλονται να πτύωσιν εις το πρόσωπόν μου.
11 他們解開了韁繩以攻擊我，在我面前除掉了轡頭。
Επειδή ο Θεός διέλυσε την υπεροχήν μου και με έθλιψεν, απέρριψαν και αυτοί τον χαλινόν έμπροσθέν μου.
12 下流之輩在我右邊起來，向我投擲石頭，築成一條使我喪亡的路。
Εκ δεξιών ανίστανται οι νέοι· απωθούσι τους πόδας μου, και ετοιμάζουσι κατ' εμού τας ολεθρίους οδούς αυτών.
13 他們破壞了我的道路，使我跌仆，卻沒有人阻止他們。
Ανατρέπουσι την οδόν μου, επαυξάνουσι την συμφοράν μου, χωρίς να έχωσι βοηθόν.
14 他們由寬大的缺口進入，輾轉於廢墟之中。
Εφορμώσιν ως σφοδρά πλημμύρα, επί της ερημώσεώς μου περικυλίονται.
15 恐怖臨於我身，我的尊榮如被風吹散，我的救恩如浮雲逝去。
Τρόμοι εστράφησαν επ' εμέ· καταδιώκουσι την ψυχήν μου ως άνεμος· και η σωτηρία μου παρέρχεται ως νέφος.
16 現今我的心神已頹廢，憂患的日子不放鬆我。
Και τώρα η ψυχή μου εξεχύθη εντός μου· ημέραι θλίψεως με κατέλαβον.
17 夜間痛苦刺透我骨，我的脈絡都不得安息。
Την νύκτα τα οστά μου διεπεράσθησαν εν εμοί, και τα νεύρά μου δεν αναπαύονται.
18 天主以大力抓住我的衣服，握緊我長衣的領口，
Υπό της σφοδράς δυνάμεως ηλλοιώθη το ένδυμά μου· με περισφίγγει ως το περιλαίμιον του χιτώνος μου.
19 將我投入泥中，使我變成灰土。
Με έρριψεν εις τον πηλόν, και ωμοιώθην με χώμα και κόνιν.
20 天主啊! 我向你呼號，你不回答我；我立起來，你也不理睬我。
Κράζω προς σε, και δεν μοι αποκρίνεσαι· ίσταμαι, και με παραβλέπεις.
21 你對我變成了暴君，用你有力的手迫害我。
Έγεινες ανελεήμων προς εμέ· διά της κραταιάς χειρός σου με μαστιγόνεις.
22 你將我提起，乘風而去，使我在狂風中飄搖不定。
Με εσήκωσας επί τον άνεμον· με επεβίβασας και διέλυσας την ουσίαν μου.
23 我知道你要導我於死亡，到眾生聚集的家鄉。
Εξεύρω μεν ότι θέλεις με φέρει εις θάνατον και τον οίκον τον προσδιωρισμένον εις πάντα ζώντα.
24 若窮人遇到不幸向我求救，我豈不伸手去援助他﹖
Αλλά δεν θέλει εκτείνει χείρα εις τον τάφον, εάν κράζωσι προς αυτόν όταν αφανίζη.
25 他人遭難，我豈沒有流淚﹖人窮乏，我的心豈沒有憐憫﹖
Δεν έκλαυσα εγώ διά τον όντα εν ημέραις σκληραίς, και ελυπήθη η ψυχή μου διά τον πτωχόν;
26 我希望幸福，來的卻是災禍；我期待光明，黑暗反而來臨。
Ενώ περιέμενον το καλόν, τότε ήλθε το κακόν· και ενώ ανέμενον το φως, τότε ήλθε το σκότος.
27 我內心煩惱不安，痛苦的日子常臨於我。
Τα εντόσθιά μου ανέβρασαν και δεν ανεπαύθησαν· ημέραι θλίψεως με προέφθασαν.
28 我憂悶而行，無人安慰我，我要在集會中起立喊冤。
Περιεπάτησα μελαγχροινός ουχί υπό ηλίου· εσηκώθην, εβοήσα εν συνάξει.
29 我成了豺狼的兄弟，成了駝鳥的伴侶。
Έγεινα αδελφός των δρακόντων και σύντροφος των στρουθοκαμήλων.
30 我的皮膚變黑，我的骨頭因熱灼焦，
Το δέρμα μου εμαύρισεν επ' εμέ, και τα οστά μου κατεκαύθησαν υπό της φλογώσεως.
31 我的琴瑟奏出哀調，我的簫笛發出哭聲。
Η δε κιθάρα μου μετεβλήθη εις πένθος και το όργανόν μου εις φωνήν κλαιόντων.
