約伯記 3
1 此後約伯開口詛咒自己的生日。
Potem Hiob otworzył swoje usta i przeklinał swój dzień.
2 約伯開始說：
Hiob odezwał się i zawołał:
3 願我誕生的那日消逝，願報告「懷了男胎」的那夜滅亡。
Niech zginie dzień, w którym się urodziłem, i noc, [w którą] powiedziano: Poczęty mężczyzna.
4 願那日成為黑暗，願天主從上面不再尋覓它，再沒有光燭照它。
Niech ten dzień stanie się ciemnością, niech o niego nie troszczy się Bóg z wysokości i nie oświetla go światłość.
5 願黑暗和陰影玷污它，濃雲遮蓋它，白晝失光的晦暗驚嚇它。
Niech go pokryje ciemność i cień śmierci, niech go ogarnie obłok i przerazi mrok dnia.
6 願那夜常為黑暗所制，不讓它列入年歲中，不讓它算在月分裏。
Niech tą nocą zawładnie ciemność, niech nie będzie liczona wśród dni roku [i] nie wejdzie w liczbę miesięcy.
7 願那夜孤寂煢獨，毫無歡呼之聲。
Niech ta noc będzie samotna, niech nie będzie w niej radosnego śpiewu.
8 願那詛咒白日者，有術召喚海怪者，前來詛咒那夜。
Niech przeklną ją ci, którzy przeklinają dzień, którzy są gotowi podnieść swój lament.
9 願晨星昏暗，期待光明而光明不至，也不見晨光熹微，
Niech gwiazdy zaćmią się [o] zmierzchu, niech nie doczeka się światła ani nie zobaczy zorzy porannej;
10 因為它沒有關閉我母胎之門，遮住我眼前的愁苦。
Bo nie zamknęła drzwi łona mej [matki] i nie ukryła smutku przed moimi oczami.
11 我為何一出母胎沒有立即死去﹖為何我一離母腹沒有斷氣﹖
Czemu nie umarłem w łonie? [Czemu] nie zginąłem, kiedy wyszedłem z łona?
12 為何兩膝接住我﹖為何兩乳哺養我﹖
Czemu przyjęły mnie kolana? Czemu [przyjęły mnie] piersi, abym mógł [je] ssać?
13 不然現今我早已臥下安睡了，早已永眠獲得安息了，
Teraz bowiem leżałbym i trwał w spokoju, spałbym i odpoczywał;
14 與那些為自己建陵墓的國王和百官，
Z królami i z doradcami ziemi, którzy sobie budowali opustoszałe miejsca;
15 與那些金銀滿堂的王侯同眠；
Albo z książętami, którzy mieli złoto i napełnili swe domy srebrem;
16 或者像隱沒的流產兒，像未見光明的嬰孩；
Albo [czemu] nie stałem się jak ukryty, martwy płód, jak niemowlęta, [które] nie widziały światła?
17 在那裏惡人停止作亂，在那裏勞悴者得享安寧；
Tam bezbożni przestają straszyć, tam pozbawieni siły odpoczywają.
18 囚徒相安無事，再不聞督工的呼叱聲，
Tam więźniowie razem wypoczywają i nie słyszą głosu ciemięzcy.
19 在那裏大小平等，奴隸脫離主人。
Mały i wielki [są] tam sobie równi i niewolnik jest wolny od swego pana.
20 為何賜不幸者以光明，賜心中憂苦者以生命﹖
Czemu nędznemu dane jest światło, a życie [tym], którzy są rozgoryczeni na duszy;
21 這些人渴望死，而死不至；尋求死亡勝於寶藏，
Którzy z tęsknotą wypatrują śmierci, a [ta] nie przychodzi, choć jej szukają pilniej niż ukrytych skarbów;
22 見到墳墓，感覺歡樂，且喜樂達於極點!
Którzy wielce się radują i cieszą, kiedy grób znajdują?
23 人的道路，既如此渺茫，天主為何賜給他生命，又把他包圍﹖
[Czemu dane jest światło] człowiekowi, którego droga jest ukryta i którego Bóg osaczył?
24 歎習成了我的食物，不停哀嘆有如流水。
Kiedy bowiem mam jeść, przychodzi moje wzdychanie, a moje jęki rozchodzą się jak woda;
25 我所畏懼的，偏偏臨於我身；我所害怕的，卻迎面而來。
Bo to, czego się bałem, spotkało mnie, a to, czego się obawiałem, spadło na mnie.
26 我沒有安寧，也沒有平靜，得不到休息，而只有煩惱。
Nie byłem bezpieczny, nie miałem spokoju ani odpoczynku, a jednak nadeszła trwoga.
