約伯記 29
1 約伯繼續他的言論說：
Ayubu akaendelea na hoja yake, akasema:
2 誰能賜我似以前的歲月，像以往天主護守我的時日呢﹖
“Tazama jinsi ninavyoitamani miezi iliyopita, zile siku ambazo Mungu alikuwa akinilinda,
3 那時他的燈，光照在我頭上，藉他的光明，我走過黑暗。
wakati taa yake iliniangazia kichwani changu, na kwa mwanga wake Mungu nikapita katikati ya giza!
4 惟願我如壯年之時，那時天主護佑我的帳幕；
Natamani siku zile nilizokuwa katika ustawi wangu, wakati urafiki wa Mungu wa ndani ulipoibariki nyumba yangu,
5 全能者與我相偕，我的子女環繞著我；
wakati Mwenyezi alikuwa pamoja nami, nao watoto wangu walikuwa wamenizunguka,
6 那時我以奶油洗腳，崖石流油成河。
wakati njia yangu ilikuwa imenyweshewa siagi, nao mwamba ukanimiminia vijito vya mafuta ya zeituni.
7 當我走出城門，在市井設我座位之時，
“Wakati nilipokwenda kwenye lango la mji na kuketi katika kiwanja,
8 少年人看見我都迴避，老年人都起身站立；
vijana waliniona wakakaa kando, nao wazee walioketi wakasimama;
9 王侯停止講話，用手堵住自己的口；
wakuu wakaacha kuzungumza na kuziba vinywa vyao kwa mikono yao;
10 首領不敢出聲，舌頭緊貼上顎。
wenye vyeo wakanyamazishwa, nazo ndimi zao zikagandamana na makaakaa ya vinywa vyao.
11 凡有耳聽見我的，必稱我有福；凡有眼看見我的，都必稱讚我。
Yeyote aliyenisikia alinena mema juu yangu, nao walioniona walinisifu,
12 因為我援助了呼救的窮人，和無依無靠的孤兒。
kwa sababu nilimwokoa maskini aliyeomba msaada, naye yatima aliyekuwa hana wa kumsaidia.
13 那受喪亡之痛的人稱謝我，我使寡婦的心歡樂。
Mtu aliyekuwa karibu kufa alinibariki, nami niliufanya moyo wa mjane kuimba.
14 我披上正義，正義就如我衣；我的公正，猶如我的長袍和冠冕。
Niliivaa haki kama vazi langu; uadilifu ulikuwa joho langu na kilemba changu.
15 我作了盲人的眼，跛者的腳。
Nilikuwa macho ya kipofu na miguu kwa kiwete.
16 我成了窮人之父，我調查過素不相識者的案件。
Nilikuwa baba kwa mhitaji; nilimtetea mgeni.
17 我打碎惡人的燎牙，由他牙齒中奪出了獵物。
Niliyavunja meno makali ya waovu, na kuwapokonya wahanga kwenye meno yao.
18 我心想：我必壽終正寢，我的壽數必如塵沙。
“Nikafikiri, ‘Nitafia katika nyumba yangu mwenyewe, nazo siku zangu zitakuwa nyingi kama chembechembe za mchanga.
19 我的根蔓延到水邊，夜間甘露落在我的枝葉上。
Mizizi yangu itafika mpaka kwenye maji, nao umande utakaa juu ya matawi yangu usiku kucha.
20 我的榮耀不斷更新，我手中的弓日新月異。
Utukufu wangu utabakia kuwa mpya ndani yangu, upinde wangu daima utaendelea kuwa mpya mkononi mwangu.’
21 聽我講話的人，屏息等待，靜聽我的指教。
“Watu walinisikiliza kwa tumaini, wakingojea ushauri wangu kwa utulivu.
22 我講話之後，無人再敢講話，我的話像水珠滴在他們身上。
Baada ya mimi kuzungumza, hawakusema zaidi; maneno yangu yaliingia masikioni mwao kwa makini.
23 他們期待我如望甘霖，張著大口如渴盼春雨。
Waliningojea kama manyunyu ya mvua na kuyapokea maneno yangu kama ardhi inyonyavyo mvua ya vuli.
24 我向他們微笑，他們不敢相信；我和善的面容，他們必不放過。
Walipokata tamaa niliwaonyesha uso wa furaha; nuru ya uso wangu ilikuwa ya thamani kwao.
25 我為他們選擇了道路，身居前導，一如立在軍中的君王；我引他們到那裏，他們就去。
Niliwachagulia njia na kukaa kama mkuu wao; niliishi kama mfalme katikati ya majeshi yake; nikawa kama yeye anayewafariji waombolezaji.
