約伯記 29
1 約伯繼續他的言論說：
Oo haddana Ayuub hadalkiisuu sii waday, oo wuxuu yidhi,
2 誰能賜我似以前的歲月，像以往天主護守我的時日呢﹖
Waxaan jeclaan lahaa inaan ahaado sidii waayihii hore, Iyo sidii aan ahaan jiray markii Ilaah i dhawri jiray,
3 那時他的燈，光照在我頭上，藉他的光明，我走過黑暗。
Markay laambaddiisu madaxayga ku ifin jirtay, Oo aan nuurkiisa gudcurka ku dhex mari jiray,
4 惟願我如壯年之時，那時天主護佑我的帳幕；
Markii aan xoog lahaan jiray, Oo qarsoodiga Ilaahna teendhadayda saarnaan jiray,
5 全能者與我相偕，我的子女環繞著我；
Markii Ilaaha Qaadirka ahu ila jiri jiray, Oo carruurtayduna ay hareerahayga joogi jireen,
6 那時我以奶油洗腳，崖石流油成河。
Markay tallaabooyinkaygu subagga la barwaaqoobi jireen, Oo ay webiyaasha saliidda ahu dhagaxa iiga soo shubmi jireen!
7 當我走出城門，在市井設我座位之時，
Markaan magaalada iriddeeda u bixi jiray, Oo aan kursigayga meel bannaan ku diyaarin jiray.
8 少年人看見我都迴避，老年人都起身站立；
Dhallinyaradu intay i arkaan ayay dhuuman jireen, Oo odayaashuna intay sara joogsadaan ayay istaagi jireen,
9 王侯停止講話，用手堵住自己的口；
Amiirraduna intay hadalka joojiyaan, Ayay afka gacanta saari jireen.
10 首領不敢出聲，舌頭緊貼上顎。
Ragga gobta ahuna way aamusi jireen, Oo carrabkoodiina dhabxanagguu ku dhegi jiray.
11 凡有耳聽見我的，必稱我有福；凡有眼看見我的，都必稱讚我。
Waayo, markii dhegu i maqasho, way ii ducayn jirtay, Oo iluna markay i aragto, way ii marag furi jirtay.
12 因為我援助了呼救的窮人，和無依無靠的孤兒。
Maxaa yeelay, waxaan samatabbixin jiray miskiinka qaylinaya, Iyo weliba agoonka aan wax u kaalmeeya lahayn.
13 那受喪亡之痛的人稱謝我，我使寡婦的心歡樂。
Ka halligaadda ku dhow ducadiisa ayaa igu soo degi jirtay, Oo ta carmalka ahna qalbigeeda waan ka farxin jiray ilaa ay gabay la rayrayso.
14 我披上正義，正義就如我衣；我的公正，猶如我的長袍和冠冕。
Waxaan huwan jiray xaqnimo, oo iyana dhar bay ii noqon jirtay, Oo caddaaladdayduna waxay ii ahaan jirtay sida khamiis iyo cimaamad oo kale.
15 我作了盲人的眼，跛者的腳。
Kuwa indhaha la' indho baan u ahaan jiray, Kuwa curyaanka ahna cago baan u ahaan jiray.
16 我成了窮人之父，我調查過素不相識者的案件。
Aabbaan u ahaan jiray saboolka baahan, Oo ka aanan aqoonna xaalkiisa waan baadhi jiray.
17 我打碎惡人的燎牙，由他牙齒中奪出了獵物。
Ka xaqa daran daamankiisa waan jebin jiray, Oo wixii uu dhufsadana ilkihiisaan ka soo bixin jiray.
18 我心想：我必壽終正寢，我的壽數必如塵沙。
Markaasaan is-idhi, Buulkaygaan ku dhex dhiman doonaa, Oo cimrigayguna wuxuu u badan doonaa sida cammuudda oo kale.
19 我的根蔓延到水邊，夜間甘露落在我的枝葉上。
Xididkaygu biyaha xaggooduu u faafayaa, Oo laamahaygana habeenkii oo dhan waxaa saaran sayax.
20 我的榮耀不斷更新，我手中的弓日新月異。
Sharaftaydu way igu cusub tahay, Oo qaansadayduna gacantayday ku cusboonaatay.
21 聽我講話的人，屏息等待，靜聽我的指教。
Dadku dhegtuu ii dhigi jiray, oo i sugi jiray, Oo taladayda aawadeedna way u aamusi jireen.
22 我講話之後，無人再敢講話，我的話像水珠滴在他們身上。
Weligood igama ay daba hadlin, Oo hadalkayguna korkooduu ku soo dhibci jiray.
23 他們期待我如望甘霖，張著大口如渴盼春雨。
Oo waxay ii dhawri jireen sidii roobka oo kale, Oo waxay afkooda u kala furi jireen sidii roobka dambe loo sugo.
24 我向他們微笑，他們不敢相信；我和善的面容，他們必不放過。
Waan u af caddayn jiray markay qalbi jabaan, Oo nuurkii jaahaygana hoos uma ay tuuri jirin.
25 我為他們選擇了道路，身居前導，一如立在軍中的君王；我引他們到那裏，他們就去。
Waxaan dooran jiray jidkooda, oo sida nin madax ah ayaan u fadhiisan jiray, Oo waxaan u dhaqmi jiray sidii boqor ciidan dhex fadhiya, Iyo sidii mid u tacsiyeeya kuwa baroorta.
