< 約伯記 29 >

1 約伯繼續他的言論說:
Kaj plue Ijob parolis siajn sentencojn, kaj diris:
2 誰能賜我似以前的歲月,像以往天主護守我的時日呢﹖
Ho, se estus al mi tiel, kiel en la antaŭaj monatoj, Kiel en la tempo, kiam Dio min gardis;
3 那時他的燈,光照在我頭上,藉他的光明,我走過黑暗。
Kiam Lia lumilo lumis super mia kapo; Kaj sub Lia lumo mi povis iri en mallumo;
4 惟願我如壯年之時,那時天主護佑我的帳幕;
Kiel estis al mi en la tagoj de mia juneco, Kiam la ŝirmado de Dio estis super mia tendo;
5 全能者與我相偕,我的子女環繞著我;
Kiam la Plejpotenculo estis ankoraŭ kun mi, Kaj ĉirkaŭ mi estis miaj infanoj;
6 那時我以奶油洗腳,崖石流油成河。
Kiam miaj paŝoj laviĝadis en butero, Kaj la roko verŝadis al mi fluojn da oleo!
7 當我走出城門,在市井設我座位之時,
Kiam mi eliris el la pordego al la urbo Kaj aranĝis al mi sidon sur la placo,
8 少年人看見我都迴避,老年人都起身站立;
Vidis min junuloj kaj kaŝis sin, Kaj maljunuloj leviĝis kaj staris;
9 王侯停止講話,用手堵住自己的口;
Eminentuloj ĉesis paroli Kaj metis la manon sur sian buŝon;
10 首領不敢出聲,舌頭緊貼上顎。
La voĉo de altranguloj sin kaŝis, Kaj ilia lango algluiĝis al ilia palato.
11 凡有耳聽見我的,必稱我有福;凡有眼看見我的,都必稱讚我。
Kiam orelo aŭdis, ĝi nomis min feliĉa; Kiam okulo vidis, ĝi gloris min;
12 因為我援助了呼救的窮人,和無依無靠的孤兒。
Ĉar mi savadis kriantan malriĉulon, Kaj orfon, kiu ne havis helpanton.
13 那受喪亡之痛的人稱謝我,我使寡婦的心歡樂。
Beno de pereanto venadis sur min, Kaj la koro de vidvino estis ĝojigata de mi.
14 我披上正義,正義就如我衣;我的公正,猶如我的長袍和冠冕。
Virteco estis mia vesto, Kaj mia justeco vestis min kiel mantelo kaj kapornamo.
15 我作了盲人的眼,跛者的腳。
Mi estis okuloj por la blindulo, Kaj piedoj por la lamulo;
16 我成了窮人之父,我調查過素不相識者的案件。
Mi estis patro por la malriĉuloj, Kaj juĝan aferon de homoj nekonataj mi esploradis;
17 我打碎惡人的燎牙,由他牙齒中奪出了獵物。
Mi rompadis la makzelojn al maljustulo, Kaj el liaj dentoj mi elŝiradis la kaptitaĵon.
18 我心想:我必壽終正寢,我的壽數必如塵沙。
Kaj mi pensis: En mia nesto mi mortos, Kaj grandnombraj kiel sablo estos miaj tagoj;
19 我的根蔓延到水邊,夜間甘露落在我的枝葉上。
Mia radiko estas malkovrita por la akvo, Kaj roso noktas sur miaj branĉoj.
20 我的榮耀不斷更新,我手中的弓日新月異。
Mia gloro estas ĉiam nova, Kaj mia pafarko ĉiam refortiĝas en mia mano.
21 聽我講話的人,屏息等待,靜聽我的指教。
Oni aŭskultadis min kaj atendadis, Kaj silentadis, kiam mi donadis konsilojn.
22 我講話之後,無人再敢講話,我的話像水珠滴在他們身上。
Post miaj vortoj oni ne plu parolis; Kaj miaj vortoj gutadis sur ilin.
23 他們期待我如望甘霖,張著大口如渴盼春雨。
Oni atendadis min kiel la pluvon, Kaj malfermadis sian buŝon, kiel por malfrua pluvo.
24 我向他們微笑,他們不敢相信;我和善的面容,他們必不放過。
Se mi iam ridis al ili, ili ne kredis tion; Kaj la lumo de mia vizaĝo ne falis.
25 我為他們選擇了道路,身居前導,一如立在軍中的君王;我引他們到那裏,他們就去。
Kiam mi iris al ili, mi sidis sur la ĉefa loko; Mi loĝis kiel reĝo inter taĉmentoj, Kiel konsolanto de funebruloj.

< 約伯記 29 >