< 約伯記 19 >
Pagkatapos sumagot si Job at sinabi,
“Hanggang kailan ninyo ako pahihirapan at babasagin ng pira-piraso na may mga salita?
Sampung beses ninyo na akong pinagsasabihan; hindi kayo nahihiya na pinagmamalupitan ninyo ako.
Kung totoo nga na nagkasala ako, mananatiling panagutan ko ang aking pagkakamali.
Kung totoo nga na magmamalaki kayo laban sa akin at mapaniwala ang lahat ng mga tao na nagkasala ako,
6 你們應當知道:是天主虐待了我,是他用自己的羅網圍困了我。
kung gayon dapat alam ninyo na ginawan ako ng mali ng Diyos at nahuli ako sa kaniyang lambat.
7 我若高呼說:「殘暴,」但得不到答覆;我大聲呼冤,卻沒有正義。
Tingnan ninyo, sumisigaw ako na ginawan ako ng mali, pero hindi ako narinig; nanawagan ako ng tulong, pero walang katarungan.
8 他攔住我的去路,使我不得過去,使黑暗籠罩著我的去路。
Pinaderan niya ang aking daanan para hindi ako makatawid, at pinadilim niya ang aking nilalakaran.
Hinubad niya ang aking karangalan, at kinuha niya ang korona mula sa ulo ko.
10 他四面打擊我,使我逝去;拔除我的希望,猶如拔樹。
Giniba niya ako sa bawat dako, at naglaho na ako; binunot niya ang aking mga pag-asa katulad ng isang puno.
Pinasiklab din niya ang kaniyang galit laban sa akin; tinuturing niya ako bilang isa sa kaniyang mga kaaway.
12 他的軍隊一齊開來,修好道路攻擊我,圍著我的帳幕紮營。
Nagtitipon ang mga hukbo niya, nagtayo sila ng tungtungan na panlusob laban sa akin at nagkampo sa paligid ng aking tolda.
Nilayo niya mula sa akin ang mga kapatid ko, nilayo niya ako mula sa aking mga kakilala.
14 鄰人和相識者都不見了,寄居我家的人都忘了我。
Binigo ako ng aking mga kamag-anak; kinalimutan na ako ng malapit kong mga kaibigan.
Ang mga taong minsang tumuloy sa bahay ko bilang panauhin pati na ang mga lingkod kong babae ay itinuring akong ibang tao; isa akong dayuhan sa paningin nila.
Nananawagan ako sa aking lingkod, pero hindi niya ako tinutugon kahit na nagmamakaawa ako sa pamamagitan ng aking bibig.
Nakasusulasok sa asawa ko ang aking paghinga; nakapandidiri ang aking panawagan sa sariling kong mga kapatid na lalaki at babae.
Kahit ang mga bata ay kinasusuklaman ako; kung babangon ako para magsalita, pinagsasalitaan nila ako.
19 我的知交密友都憎惡我,我所愛的人也對我變了臉。
Kinamumuhian ako ng lahat ng aking mga kaibigan; tinalikuran ako ng lahat ng mga minamahal ko.
Nakakapit ang mga buto ko sa aking balat at laman; buto't balat na lamang ang natitira sa akin.
21 我的朋友,你們可憐可憐我罷! 因為天主的手打傷了我。
Maawa kayo sa akin, maawa kayo sa akin, mga kaibigan ko, dahil hinawakan ako ng kamay ng Diyos. Bakit ninyo ako inaapi na parang kayo ang Diyos?
22 你們為何如同天主一樣逼迫我,吃了我的肉還不知足呢﹖
Bakit hindi pa kayo nasisiyahan sa pag-ubos ng laman ko?
O, sana ay maisulat na ngayon ang mga sinasabi ko! O, sana maitala sa aklat ang mga ito!
O, sana ay magpakailanmang maiukit ito ng bakal na panulat at tingga sa isang bato!
25 我確實知道為我伸冤者還活著,我的辯護人要在地上起立。
Pero para sa akin, alam ko na nabubuhay ang aking Manunubos, at balang araw ay tatayo siya sa daigdig;
pagkatapos mawasak ang balat ko, iyon ay, ang aking katawan, saka makikita ko ang Diyos sa aking pangangatawan.
27 要看見他站在我這一方,我親眼要看見他,並非外人;我的五內因熱望而耗盡。
Makikita ko siya, ako mismo ang makakakita sa kaniya sa aking tabi; makikita siya ng aking mga mata, at hindi bilang isang dayuhan. Bibigay ang lamang-loob ko.
28 如果你們說:「我們怎能難為他﹖怎能在他身上尋到這事的根由﹖」
Kung sinasabi ninyo, 'Paano natin siya pahihirapan! Nasa kaniya ang ugat ng kaniyang mga kaguluhan',
29 你們應當害怕刀劍,因為報復罪惡者是刀劍;如此你們知道終有一個審判者。
matakot kayo sa espada, dahil ang poot ang nagdadala ng kaparusahan ng espada, para malaman ninyo na mayroong paghahatol.”