< 約伯記 19 >
«Kor lenge vil mi sjel de harma og krasa meg med dykkar ord?
Ti gonger hev de no meg spotta; de skjemmest ei å krenkja meg.
Hev eg i røyndi mistak gjort, dei mistak er mi eigi sak.
Vil de dykk briska imot meg, som um eg lid mi skam med rette?
6 你們應當知道:是天主虐待了我,是他用自己的羅網圍困了我。
Hugs på at Gud hev bøygt meg ned og spana kringum meg sitt garn.
7 我若高呼說:「殘暴,」但得不到答覆;我大聲呼冤,卻沒有正義。
Eg ropar: «Vald!» - men eg fær’kje svar; eg ropar: «Hjelp!» men fær’kje rett.
8 他攔住我的去路,使我不得過去,使黑暗籠罩著我的去路。
Han stengjer vegen for min fot, og myrker legg han på min stig.
Min heidersklædnad drog han av; han frå mitt hovud kransen tok.
10 他四面打擊我,使我逝去;拔除我的希望,猶如拔樹。
Mi vern han braut, so eg gjekk under, mi von sleit han lik treet upp.
Hans vreide logar meg imot, og for ein fiend’ held han meg.
12 他的軍隊一齊開來,修好道路攻擊我,圍著我的帳幕紮營。
Hans skarar stemner fram mot meg; dei brøyter seg ein veg mot meg og lægrar seg kring tjeldet mitt.
Han dreiv ifrå meg mine frendar, og kjenningar vart framande.
14 鄰人和相識者都不見了,寄居我家的人都忘了我。
Skyldfolki held seg burte frå meg, husvenerne hev gløymt meg burt.
For hjon og tenar er eg framand; dei held meg for ein ukjend mann.
Ei svarar drengen på mitt rop. Eg må med munnen tigga honom;
min ande byd imot for kona, eg tevjar ilt for mine sambrør.
Jamvel smågutar spottar meg, når eg stend upp, dei talar mot meg.
19 我的知交密友都憎惡我,我所愛的人也對我變了臉。
Dei styggjest for meg mine vener, og dei eg elska, snur seg mot meg.
Min kropp er berre skin og bein, snaudt hev eg endå tannkjøt att.
21 我的朋友,你們可憐可憐我罷! 因為天主的手打傷了我。
Hav medynk, medynk, mine vener! Gud hev meg råka med si hand.
22 你們為何如同天主一樣逼迫我,吃了我的肉還不知足呢﹖
Kvifor skal de som Gud meg jaga, og vert ei mette av mitt kjøt?
Å, gjev at mine ord vart skrivne, og i ei bok vart rita inn,
ja, vart med jarnmeitel og bly for ævleg tid i berget hogne!
25 我確實知道為我伸冤者還活著,我的辯護人要在地上起立。
Eg veit at min utløysar liver, til sist han yver moldi kjem.
Og når mi hud er øydelagd, ut frå mitt kjøt då ser eg Gud,
27 要看見他站在我這一方,我親眼要看見他,並非外人;我的五內因熱望而耗盡。
eg honom ser som venen min, mitt auga ser det, ingen framand! Å, nyro lengtar i mitt liv!
28 如果你們說:「我們怎能難為他﹖怎能在他身上尋到這事的根由﹖」
De segjer: «Me vil jaga honom!» - som um orsaki låg hjå meg!
29 你們應當害怕刀劍,因為報復罪惡者是刀劍;如此你們知道終有一個審判者。
Men de lyt agta dykk for sverdet; for vreide vert ved sverdet straffa. Og de skal vita: domen kjem.»