約伯記 19
1 約伯回答說：
Job loh a doo tih,
2 你們叫我的心悲傷，說話苦惱我，要到何時﹖
Me hil nim ka hinglu na pae sak vetih ol neh kai nan phop uh ve?
3 你們侮辱我，已有十次之多，苛待我卻不知羞愧。
Voei rha ka hmai na thae sak uh coeng, kai nan toeh te na yak pawh.
4 我若實在錯了，錯自由我承當。
Ka taengah ka tholh a rhaeh pueng dongah ka palang tueng pataeng ngawn.
5 如果你們真要對我自誇，證明我的醜惡，
Kai soah na pantai mai tih kai kokhahnah bangla kai taengah na tluung tueng pai.
6 你們應當知道：是天主虐待了我，是他用自己的羅網圍困了我。
Pathen loh kai n'khun sak tih amah kah tluum te ka kaepvai ah a vael.
7 我若高呼說：「殘暴，」但得不到答覆；我大聲呼冤，卻沒有正義。
Kuthlahnah te ka doek tih bomah ka bih cakhaw n'doo pawt dongah tiktamnah om pawh.
8 他攔住我的去路，使我不得過去，使黑暗籠罩著我的去路。
Ka caehlong he a biing tih ka muk tloel. Ka hawn ah a hmuep a khueh.
9 他奪去了我的光榮，摘下了我頭上的冠冕；
Kai kah thangpomnah te kai dong lamloh a pit tih ka lu dongkah rhuisam khaw a dul.
10 他四面打擊我，使我逝去；拔除我的希望，猶如拔樹。
Kai kaepvai lamloh m'palet tih ka pongpa vaengah ka ngaiuepnah he thing bangla a puen.
11 他對我怒火如焚，拿我當作他的仇敵。
A thintoek he kai taengah a sai vaengah kai he amah taengah a rhal bangla m'moeh.
12 他的軍隊一齊開來，修好道路攻擊我，圍著我的帳幕紮營。
Anih kah caem te rhenten ha pawk uh tih a longpuei te kai m'picai thil uh. Te phoeiah ka dap ah pin rhaeh uh.
13 他使我的弟兄離棄我，使我的知己疏遠我。
Ka manuca rhoek kai taeng lamloh lakhla coeng tih ka ming rhoek khaw kai lamloh kholong uh coeng.
14 鄰人和相識者都不見了，寄居我家的人都忘了我。
Ka yoei uh rhoek loh n'toeng uh tih ka ming uh rhoek loh kai n'hnilh uh coeng.
15 我的婢女拿我當作外人，視我如一陌生人。
Ka im pah neh ka salnu rhoek loh kholong bangla kai m'poek uh. Amih mikhmuh ah kholong hlang la ka om.
16 我呼喚僕人，他不回答；我必須親口央求他。
Ka sal te ka khue dae oei pawh. Anih te ka ka neh ka hloep.
17 我的氣味使妻子憎厭，我的同胞視我作臭物。
Ka mueihla he ka yuu taengah a kholong pah tih ka bungko kah ka ca rhoek taengah khaw rhennah ka bih.
18 連孩子們也輕慢我，我一起來，他們就凌辱我。
Casenca rhoek long pataeng kai he n'hnaep uh tih, ka thoh vaengah kai he n'thui uh coeng.
19 我的知交密友都憎惡我，我所愛的人也對我變了臉。
Ka baecenol dongkah hlang boeih loh kai n'tuei uh tih ka lungnah he kamah taengah poehlip uh.
20 我的骨頭緊貼著皮，我很徼幸還保留牙床。
Ka vin neh ka saa hil khaw ka rhuh dongla kap tih ka no dongkah nohli neh ka loeih.
21 我的朋友，你們可憐可憐我罷! 因為天主的手打傷了我。
Ka hui rhoek nangmih loh kai n'rhen uh, kai n'rhen uh. Pathen kut loh kai he m'ben coeng.
22 你們為何如同天主一樣逼迫我，吃了我的肉還不知足呢﹖
Balae tih Pathen bangla kai nan hloem uh. Kai saa lamkah khaw na hah uh hae mahpawh.
23 惟願我的話都記錄下來，都刻在銅板上；
Kai ol a daek uh te unim a paek bal. Cabu dongkah bangla a unim a paek vetih a taem uh ve?
24 用鐵鑿刻在鉛版上，永遠鑿在磐石上。
Thi cacung neh kawnlawk te lungpang dongah a yoeyah la a dae uh.
25 我確實知道為我伸冤者還活著，我的辯護人要在地上起立。
Kai tah kai aka tlan te hing tih hmailong kah laipi dongah thoo ni tila ka ming.
26 我的皮膚雖由我身上脫落，但我仍要看見天主；
Ka vin hnukah he hluep uh cakhaw, ka saa dongah Pathen ka hmuh bitni.
27 要看見他站在我這一方，我親眼要看見他，並非外人；我的五內因熱望而耗盡。
Kai kamah long khaw ka hmuh vetih ka mik long khaw a hmuh pueng ni. Te dongah ka rhang kah ka kuel loh rhalawt te a hue moenih.
28 如果你們說：「我們怎能難為他﹖怎能在他身上尋到這事的根由﹖」
Ka khuikah ol hnun a hmuh parhi te, “Anih te metlam n'hloem eh?” na ti uh akhaw,
29 你們應當害怕刀劍，因為報復罪惡者是刀劍；如此你們知道終有一個審判者。
nangmih te cunghang hmai ah bakuep uh laeh. Amah dumlai tah dumlai bangla na ming uh hamla cunghang lamlothaesainah kosi om coeng,” a ti.
