約伯記 17
1 我的氣息已斷，壽命已盡，而且墳墓已為我做好。
| «روح من تلف شده، و روزهایم تمام گردیده، و قبر برای من حاضر است. | ۱ |
2 我豈不是成了笑罵的對象﹖我的眼睛豈不是在酸苦中過夜﹖
| به درستی که استهزاکنندگان نزد منند، و چشم من در منازعت ایشان دائم می‌ماند. | ۲ |
3 求你將我的抵押放在你那裏! 誰還敢與我擊掌作保﹖
| الان گرو بده و به جهت من نزد خود ضامن باش. والا کیست که به من دست دهد؟ | ۳ |
4 因為你蒙蔽了他們的心，不叫他們明白，他們纔不敢舉起手來。
| چونکه دل ایشان را از حکمت منع کرده‌ای، بنابراین ایشان را بلند نخواهی ساخت. | ۴ |
5 人請自己的朋友分享所有，但自己的子女卻餓的眼目昏花。
| کسی‌که دوستان خود را به تاراج تسلیم کند، چشمان فرزندانش تار خواهد شد. | ۵ |
6 我成了人民取笑的資料，人人在我臉上可吐唾沫。
| مرا نزدامت‌ها مثل ساخته است، و مثل کسی‌که بر رویش آب دهان اندازند شده‌ام. | ۶ |
7 我的眼睛因愁悶而昏花，我的肢體消失有如蔭影。
| چشم من از غصه کاهیده شده است، و تمامی اعضایم مثل سایه گردیده. | ۷ |
8 正直人因此而驚異，無罪者憤起攻擊惡人。
| راستان به‌سبب این، حیران می‌مانند وصالحان خویشتن را بر ریاکاران برمی انگیزانند. | ۸ |
9 義人堅持自己的道，手淨的人倍增勇氣。
| لیکن مرد عادل به طریق خود متمسک می‌شود، و کسی‌که دست پاک دارد، در قوت ترقی خواهدنمود. | ۹ |
10 你們眾人，請你們再回來，但在你們中我找不到一個智者。
| «اما همه شما برگشته، الان بیایید و در میان شما حکیمی نخواهم یافت. | ۱۰ |
11 我的時日已過去，我志所謀，我心所愛，都已落空。
| روزهای من گذشته، و قصدهای من و فکرهای دلم منقطع شده است. | ۱۱ |
12 他們將黑夜變為白天，使光明靠近黑暗；
| شب را به روز تبدیل می‌کنند و باوجود تاریکی می‌گویند روشنایی نزدیک است. | ۱۲ |
| وقتی که امید دارم هاویه خانه من می‌باشد، وبستر خود را در تاریکی می‌گسترانم، (Sheol h7585) | ۱۳ |
14 我對墓穴說：你作我父! 對蛆蟲說：你作我母，我妹!
| و به هلاکت می‌گویم تو پدر من هستی و به کرم که تومادر و خواهر من می‌باشی. | ۱۴ |
15 我的希望究在何處﹖我的幸福，有誰注意﹖
| پس امید من کجااست؟ و کیست که امید مرا خواهد دید؟ | ۱۵ |
