< 約伯記 16 >
2 像這樣的話,我聽了許多;你們的安慰反使人煩惱。
Słyszałem wiele takich rzeczy; wy wszyscy jesteście przykrymi pocieszycielami.
Kiedy [będzie] koniec tych próżnych słów? Albo co cię skłania do tego, że tak odpowiadasz?
4 若是你們處在我的境遇中,我也會說像你們所說的話,也會花言巧語譏笑你們,向你們搖頭。
Ja także mógłbym mówić jak wy; gdybyście byli w moim położeniu, mógłbym nagromadzić słów przeciwko wam i potrząsać głową nad wami.
5 我也會以口舌寬慰你們,搖唇鼓舌來減輕你們的痛苦。
Ja jednak pokrzepiałbym was swoimi ustami i poruszanie moich warg ulżyłoby [waszym cierpieniom].
6 我若講話,痛苦並不停止;我若閉口不言,難道痛苦就離開我﹖
[Ale] jeśli będę mówił, mojemu bólowi to nie ulży, a jeśli przestanę, czyż opuści mnie?
7 現今天主的確叫我厭倦,使我每個親人都遠離了我;
A teraz zmęczył mnie. Spustoszyłeś całe moje zgromadzenie.
Pomarszczyłeś mnie na świadectwo, a moje wychudzenie powstaje i świadczy przeciwko mnie w twarz.
9 他在憤怒中撕裂我,窘迫我,向我咬牙切齒;我仇人鋒利的眼睛常盯著我。
Jego gniew [mnie] porwał, nienawidzi mnie; zgrzyta na mnie zębami. Mój wróg przeszywa mnie wzrokiem.
10 他們張開大口想吞噬我,責罵著打我的面頰,一起擁上前來攻擊我。
Otworzyli na mnie swe usta; znieważając, bili mnie po policzkach; zebrali się razem przeciwko mnie.
Bóg wydał mnie przewrotnemu, oddał mnie w ręce niegodziwych.
12 我原來安寧,他卻折磨我,抓住我的脖子,粉碎我,又拿我當作他的箭靶。
Żyłem w spokoju, ale on mnie pokruszył; chwycił mnie za kark, roztrzaskał i postawił sobie za cel.
13 他的箭矢四面射擊我,射穿我的腰,毫不留情,使我的膽傾流於地。
Otoczyli mnie jego strzelcy; przeszywa moje nerki, a nie oszczędził; wylał na ziemię moją żółć.
Rozbija mnie, ranę za raną; naciera na mnie jak olbrzym.
Uszyłem wór na swoją skórę i prochem zbezcześciłem swój róg.
Moja twarz jest czerwona od płaczu i na moich powiekach [jest] cień śmierci.
17 我的手雖沒有行過殘暴的事,而我的祈禱,又往往純正。
Chociaż nie ma żadnej krzywdy na moich rękach, a moja modlitwa jest czysta.
18 地啊! 不要掩蓋我的血。願我的呼聲無休息的餘地!
Ziemio, nie zakrywaj mojej krwi i niech moje wołanie nie znajdzie miejsca!
19 看啊! 連現今在天上有我的見證,在高處有我的中保。
Oto teraz mój świadek jest w niebie, mój obrońca na wysokości.
20 我的哀號上徹於天,在天主前我的雙目流淚不止。
Moi przyjaciele szydzą ze mnie, ale moje oko wylewa łzy ku Bogu.
21 惟願人與天主之間有一中人,猶如人與人之間一樣!
Oby ktoś spierał się z Bogiem o człowieka jak człowiek [spiera się] o swego bliźniego!
22 因為我的年數將盡,快要走上那條一去不返的路途。
Upłynie bowiem niewiele lat, a pójdę ścieżką, skąd nie powrócę.