< 約伯記 14 >

1 婦女所生的人,壽命不長,且飽嘗煩惱。
Człowiek, urodzony przez kobietę, ma dni niewiele i ma pełno kłopotów;
2 他生出像花,瞬息凋謝;急馳如影,不得停留。
Wyrasta jak kwiat i zostaje podcięty, znika jak cień i się nie ostaje.
3 這樣的人,豈配你睜眼注視一下﹖或傳他到你面前聽審﹖
A jednak na takiego otwierasz swoje oczy i wzywasz mnie przed siebie na sąd.
4 誰能使潔淨出於不潔﹖沒有一人!
Któż może wydobyć czystego z nieczystego? Ani jeden.
5 他的時日既已注定,他的歲數既由你掌管,他決不能越過你定下的期限:
Gdyż jego dni są ustalone, liczba jego miesięcy jest u ciebie; wyznaczyłeś mu kres, którego nie może przekroczyć.
6 請你別看他,讓他安息,好像傭工度過自己的日期。
Odstąp od niego, aby odpoczął, aż zakończy swój dzień jak najemnik.
7 若是一棵樹被砍伐了,仍有希望生出新芽,嫩枝叢出不窮。
[Dla] drzewa bowiem jest nadzieja, choć je wytną, że znowu odrośnie, że jego latorośl nie ustanie.
8 它的根雖老於地下,枝幹縱枯死地上,
Choć jego korzeń zestarzeje się w ziemi i jego pień umrze w prochu;
9 但一有水氣,立即生芽,好似幼苗發出枝葉。
[To jednak] gdy poczuje wodę, odrasta i rozpuszcza gałęzie jak sadzonka.
10 但是人一死,立即僵臥;人一斷氣,他究竟在何處﹖
Ale człowiek umiera i marnieje; a gdy oddaje ducha, gdzie on jest?
11 海水能乾涸,江河能枯竭;
Jak ubywa wód z morza i rzeka opada, i wysycha;
12 同樣,人一僵臥,即不能起立,直到天不存在,仍不能醒起,仍不能由永眠中起來。
Tak jest z człowiekiem, gdy się położy i już nie wstanie; dopóki niebiosa będą trwać, nie ocknie się ani nie będzie obudzony ze swego snu.
13 唯願你將我藏於陰府,將我隱藏,直到挽回你的憤怒;願你給我定一期限,好記念我。 (Sheol h7585)
Obyś mnie w grobie ukrył i schował, aż twój gniew się uciszy, wyznaczył mi czas i wspomniał na mnie. (Sheol h7585)
14 人若死了,豈能再生﹖我在整個從軍之日,要堅持到底,直到換班的時期到來。
Gdy człowiek umrze, czy [znowu] ożyje? Przez wszystkie dni wyznaczonego mi czasu będę czekał, aż nadejdzie moja zmiana.
15 你若呼喚我,我必回答你:你對你手所造的,必有一種懷念。
Zawołasz, a ja ci odpowiem; zatęsknisz za dziełem swoich rąk.
16 你現今既數了我的腳步,不必再監察我的罪過。
Teraz jednak liczysz moje kroki. Czy nie zważasz na mój grzech?
17 請把我的罪過封閉在囊中,滌淨我的一切過犯。
Mój występek jest zapieczętowany w woreczku, gromadzisz moje nieprawości.
18 但是,山能崩裂離析,盤石能由原處挪移,
Doprawdy, góra pada i rozsypuje się, i skała przesuwa się ze swego miejsca.
19 流水能穿過石頭,驟雨能沖出泥沙:你也照樣消滅了人的希望。
Wody wydrążają kamienie, ulewa podrywa to, co wyrośnie z prochu ziemi, a ty nadzieję człowieka obracasz wniwecz.
20 你時常攻擊他,使他消逝;改變他的容貌,遣他離去。
Stale pokonujesz go, a on odchodzi; zmieniasz jego oblicze i odprawiasz go.
21 此後,他的兒子受尊榮與否,他也不知;他們受輕賤與否,他也不覺。
Jego synowie darzeni są szacunkiem, lecz on o tym nie wie; żyją w pogardzie, lecz na to nie zważa.
22 他只覺自己肉身的痛苦,他的心靈只為自己悲哀。
Ale jego własne ciało odczuwa ból, a jego dusza w nim płacze.

< 約伯記 14 >